37. Huigendijk, hier Oterlekerdijk geheten, daar deze voor een groot gedeelte 'paaldijk' was, dus weinig of geen voorland had21. Geen omringdijk van Oterleek, maar een terug leggen van de Huigendijk in noorde lijke richting door het opdringende water van de Schermer. Wat Rustenburg betreft, deze naam komt pas voor in 1439. In dat jaar dient heer Roelant van Uitkerke een klacht in bij de Raad van de heer Van Bourgondië, dat inwoners van Langedijk, Warmenhuizen en Haringkarspel de sluizen te Rustenburg hadden vernield22. In dat jaar lag er dus een sluis te Rustenburg wat erop duidt dat het gebied de Melme door het water van de Waard was ver zwolgen. Berkmeer In 1375 woedde er een vreselijke storm. De Westfriese zeedijk brak op verschillende plaatsen door. Volgens Gottschalk heeft de Waard zich hier door sterk uitgebreid, zodat de parochies in de omge ving ervan ernstig in hun grondgebied werden aan getast. Mogelijk was de Berkmeer een van deze uit breidingen23. De Berkmeer is echter ouder, namelijk in de winter van 1256 viel graaf Willem II de Westfriezen aan die ten oosten van de Waard woon den. Hij trok vanuit Alkmaar met een leger richting Hoogwoud. De kroniekschrijver Willem Procurator deelt mee: 'dat het leger in twee groepen verdeeld op verschillende plaatsen zou oversteken'. Dit betrof het bevroren water van de Waard en dat van het 'Berc- of Broekmeer', de kortste afstand naar Hoogwoud, het doel van de operatie23. Veenhuizen was toen al in het zuiden door het water afgesneden van Hensbroek en Obdam. Hensbroek Ook het land van Hensbroek en Obdam heeft gele den onder de voortdurende afslag door het water van de Waard. Er zijn concrete aanwijzingen dat dit meer zich in de loop der tijd in noordoostelijke richting heeft uitgebreid, waardoor veel cultuurland en zelfs nederzettingen verloren zijn gegaan25. Ten westen van de Waarddijk van Hensbroek en Obdam (toen Berkmeerdijk genoemd) lag naast een strook buiten dijks land een serie eilandjes op een rij. De ligging in rijen en de oriëntatie ten opzichte van de verkave ling van het land rondom de Heerhugowaard doet vermoeden dat dit overblijfselen waren van vroegere huiserven. Deze waren overgebleven nadat het meer de Waard een veel groter veengebied had opgeruimd. Zij bleven echter bestaan, omdat door bewoning het veen ter plaatse sterk was gecomprimeerd en met een ophogingslaag afgedekt, zodat deze huiserven beter bestand waren tegen de eroderende werking van het water. De hoeveelheid land die Hensbroek en Obdam hebben verloren aan de Waard zal groot zijn geweest. Hoeveel keer de Berkmeerdijk, de naam van de complete dijk van Ursem tot en met de Spanbroekerkaag, in oostelijke richting is verlegd is niet bekend. In 1635, kort na de drooglegging van de Heerhugowaard, legden enkele Hensbroekers verkla ringen af over de plaats waar zich een oude Berkmeerdijk bevond, meer dan 100 meter ten wes ten van de huidige. Toen de Heerhugowaard droog viel, kwam het dijklichaam weer boven water26. Veenhuizerwaard Was in 1575 het meeste land in het zuiden van de Waard verdwenen, in het noorden lagen nog grote stukken land droog. De Bergeswerck hebben we al genoemd en komt voor in een oorkonde uit 1250. Tussen Bergeswerck en Veenhuizen lag op rij een 'Iliiirk <i|» t .moeilijk.. pSjHe CmUcar Gjidcr W .1.11 d Shit |*HtlCTA* Oterlekerdijk Schematische situatie van de meren de Waard en de Schermer rond 1300. De Huigendijk ligt er al. Oterleek zit nog via het gebied de Melme aan het land van Hensbroek vast. Kaart int 1575 van de Waard getekend door Beeldsnyder. Daarop zien we in de Waard langs Hensbroek een serie eilandjes op rij die huisei-ven worden genoemd.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2016 | | pagina 39