23,
van het vliegtuig niets meer te doen was is
hij voor zijn paarden gaan staan. Zijn hooi-
hark stond dichtbij het brandende toestel en
die wilde hij in veiligheid brengen, maar
toen ontploften de benzinetank en een bom
en heeft hij de hark de hark gelaten.5
Piet Borst, die op een stuk land, noordelijk
van de landingsplaats, aan het werk was,
liep hard naar het pas gelande vliegtuig om
te zien of er nog wat te redden was, maar
het vliegtuig brandde als een fakkel. Omdat
hij niets kon doen, rustte hij even uit op een
bruggetje op een meter of 10 van het vlieg
tuig. De ontploffing maakte hem zo van
streek, dat hij door de sloten heen een veili
ger oord heeft opgezocht.5
Bommen onschadelijk maken
Bij inspectie van het uitgebrande vliegtuig
door de Nederlandse politie en Duitse mili
tairen bleek dat niet alle bommen ontploft
waren. Later op de dag zijn die tot ont
ploffing gebracht. In de Schager Courant
van 3 juli 1940 staat: "Dat het publiek nog
weinig beseft aan welk gevaar het zich bij
dergelijke gebeurtenissen blootstelt konden
wij zelf constateeren. Eenige bommen,
waaronder waarschijnlijk een tijdbom, la
gen nog ongeschonden bij het vernielde
toestel. De gemeenteveldwachter Lievens
van Oude Niedorp, die toevallig als oogge
tuige van dichtbij het gevecht gezien had en
onmiddellijk toesnelde en de rijksveldwach
ter Smit uit Heerhugowaard moesten her
haaldelijk door gebaren en schreeuwen de
nieuwsgierigen beletten den veiligen weg te
verlaten en op het terrein van het onheil te
komen.
Een Duitse officier vertelde ons later dat
men binnen een straal van 400 meter ge
vaar loopt bij een ontploffing getroffen te
worden
Arie Klomp, die het overdreven vond dat
hij uit de boomgaard moest komen en ver
plicht was op de weg te blijven en achter
een kar te schuilen, kwam er na het on
schadelijk maken van de bommen achter
dat de bomscherven wel erg heet en scherp
waren en dat ze veel verder in het rond wa
ren geslingerd dan hij had gedacht.2 Er was
een bomscherf vlakbij zijn huis neergeko
men en hij dacht die met zijn rode zakdoek,
als bescherming, te kunnen oppakken, maar
voor hij het wist stond zijn zakdoek in
brand.' In de Schager Courant stond het
volgende: "De wegvliegende bomscherven
hadden in het land van den heer De Boer
enkele hooiroken doen ontvlammen. Elet
nog te maaien land van zijn buurman, den
heer D. Appel, lag vol scherven, zodat de
machine er wel niet meer in kan komen.
Dat de ontploffingen hevig zijn
geweest, blijkt wel uit het feit,
dat voorbij de kerk van
Veenhuizen nog stukken ijzer
zijn gevonden. In het land zijn
twee grote gaten geslagen
Het publiek werd op de
Kerkweg gehouden en moest het
liefst beschutting zoeken achter
een kar, maar de afstand tot de
plaats waar de bommen tot ont
ploffing zijn gebracht was maar
ongeveer 100 meter.
Marie Bakker en Gré Klomp be
leefden het onschadelijk maken
van de bommen op een heel an
dere manier. Zij waren in huis
en waren niet gewaarschuwd dat
de bommen onschadelijk ge
maakt zouden worden. Van de
ontploffing raakten ze geheel
van streek en Gré was daarna
bang van vliegtuigen,
grote vogels en harde geluiden.
