een paar in wat hij noemt zijn "museumpje"! Ze liggen er nog
glimmend bij. Ook de huls van de kogel, waarmee Niek
Sprenkeling tijdens een razzia op een haar na werd geraakt.
Activiteiten
Hij is altijd een actieve man geweest, nu nog met de tuin en hob
by-schaken. Vroeger was hij o.a. 10 jaar lid van het zangkoor in de
kerk en 17 jaar linksbuiten bij de voetbalvereniging Reiger Boys.
Bij die club heeft hij later nog onderhoudswerk gedaan op het
sportterrein.
Daarnaast heeft hij 20 jaar geturnd bij de gymnastiekvereniging
TAVENU.
Het oefenlokaal was in de multifunctionele zaal van café "De
Swan", die ook gebruikt werd voor toneeluitvoeringen en feesten.
De ringen en het wandrek waren constant in zicht. Er was geen
centrale verwarming, dus met maar één kachel was het er altijd
koud. De warming-up bestond uit rondjes warmlopen.
Herman was goed met de reuzenzwaai met forehand, soms wel
drie keer achter elkaar, uitgevoerd op het hoogrek Eens per jaar
was er een uitvoering voor het publiek op het toneel, waar tijdens
de demonstratie de voeten bijna het plafond raakten!
Baan
Na eerst het werk op de boerderij solliciteerde hij op 41-jarige
leeftijd op een advertentie voor tuinman bij het Gasbedrijf Kop
van Noord-Holland aan de Helderseweg in Alkmaar. Daar werd
hem een andere baan dan tuinman aangeboden, nl. een baan als
gasfitter en later was hij werkzaam bij het graven van geulen en
leidingen. Zijn eerste salaris was 1200 gulden per maand. Dat was
heel welkom in het gezin. Zijn vrouw vroeg verbaasd: "En krijg je
dat geld nu iedere maand?" We hebben het over ongeveer 1975.
Aan het grondwerk in Noord-Hollandse bodem heeft hij een verza
meling pijpenkoppen overgehouden, sommige zelfs met inscriptie,
ook te zien in zijn kleine zoldermuseum.
Op 50-jarige leeftijd kwam hij, mede door
zijn tekentalent, bij het Centraal Paneel
van het bedrijf. 10 Jaar later, op 59V2 -ja
rige leeftijd, ging hij in de VUT.
Het was niet alleen klaverjassen en tri-
viant spelen met de kinderen, want het
werk in de grote tuin nam veel uren in be
slag. Ook genoten ze van op vakantie
gaan naar o.a. Zwitserland, waar ze in to
taal 17 keer zijn geweest. Met de auto,
waar ze om de beurt achter het stuur za
ten (Willy tot aan de grens en Herman
daarna!), trokken ze naar hun favoriete
vakantieland, om te genieten van het im
ponerende berglandschap.
Tenslotte
Volgens zijn dochter Nelly zou Herman
wel een boek kunnen schrijven over zijn
leven, maar wij laten het hier bij.
Mensen van 80 jaar en ouder hebben alle
maal hun verhalen.
Ze zijn de moeite waard om te worden
opgeschreven!
d'Olifant
d'Olfant geschilderd in 1948 door Herman Wilis.
I
BfiïSSCuk Rastatirani
Herman voor zijn geboortehuis
