OPGROEIEN IN EEN GROOT GEZIN Hoe was het om op te groeien in een groot gezin van maar liefst 18 kinderen? Gemma praat hierover met Gerda Zuurbier aan de Van Veenweg, een van de kinderen uit dit Heerhugowaardse gezin. Gerda is een dochter van Piet Zuurbier (1917-1999) en Vera Vlaar (1920-2007) Jullie gezin bestaat uit 18 kinderen, op welke plaats sta jij in jullie gezin? Ik was nummer 8 van de 18. Ik hoorde in de bovenste helft. Mijn zus Annette was de 9de. Het gezin bestond in totaal uit 11 meiden en 7 jongens. Er is ook een tweeling bij en mijn moeder heeft nog een keer een kindje verloren van 7 maan den. Wat is het verschil tussen de jongste en de oudste qua leeftijd? Mijn ouders zijn begin 1943 getrouwd, het eerste kind kwam eind 1943 en het laatste kind in 1963. Na 20 jaar en 6 dagen. Mijn moeder was steeds zwanger. Zelf heb ik daar nooit erg in gehad. Mijn moeder droeg in die tijd altijd gewoon een korset, en dan werden de haakjes wat ruimer gezet. Ook de kleding die gedragen werd liet het niet zo erg zien. Mijn ou dere zussen wisten wel dat moeder zwanger was en als het kindje geboren was hielpen zij al vlug mee met alles. Leven al je broers en zussen nog? Er is één zus overleden, onze oudste zus. Ze was nog jong, 55 jaar. Ze kreeg alvleesklierkanker. Daar was gewoon niks aan te doen. Dat is al 15 jaar geleden. Verder zijn we er alle maal nog. Was jij je als kind bewust van de grootte van het gezin? Dat kan ik niet zeggen. We hadden veel broers en zussen, en daardoor had je altijd iemand om mee te spelen. Dat was heel handig. In die tijd waren er meer grote gezinnen, de meesten bij wie ik in de klas heb gezeten hadden ook veel broers en zussen. Zelf heb ik dat alleen maar handig gevonden. Maar ja, ieder een ervaart het anders in een gezin. Vieren van verjaardagen. Jullie zijn altijd met een groot gezelschap. Hoe doen jullie dat? Mijn vader was op 2 januari jarig. Op die datum vieren we dat en hebben we altijd een nieuwjaarsreceptie. Een van ons organiseert dit, we gaan heel simpel van het rijtje af. Met de verjaardag van mijn moeder gaan we met zijn allen uit eten en één keer in de vijfjaar is er een reünie waarbij de 60 kleinkinderen worden uitgenodigd. Onze verjaardagen vieren we ook altijd. Van een echtpaar komt er meestal een van de twee, ze komen dus niet dubbel, en ondertussen komen er al veel familieleden overdag. Maar.... als ie dereen komt, ja dan is het volle bak. Dan zijn de statafels hard nodig. Ondertussen zijn er ook al 67 achterkleinkinderen. Binnen zo' n groot gezin heb je ver schillen en overeenkomsten. Is dat bij jullie in het gezin ook zo? De eerste 2 kinderen werden nog in de 2e WO geboren. Zij moesten al snel helpen in de tuinderij van mijn vader. Er was in die tijd nog geen kinderbijslag, dus ieder een moest werken. Mijn oudste zussen gingen naar de VGLO. Ik was de eerste die mocht doorleren. De Don Bosco Ulo was toen in Heerhugowaard gekomen en daar mocht ik naar toe. Mijn oudere zus sen konden goed leren, enkelen van hen zijn later de verpleging ingegaan. De jongsten konden de opleidingen volgen die ze wilden. De overeenkomst is toch wel duidelijk. Dat is, dat iedereen een goede jeugd heeft gehad en positief in het leven staat. We zien nog veel dingen van onze vader en moeder terug in onszelf en onze kinderen en kleinkinderen. Vaak wordt gezegd dat de ouderen de jongeren opvoeden in zo'n groot gezin, herken jij dat? Ja, dat moest ook wel, mijn vader en moe der konden niet overal bij zijn. Wij zijn opgegroeid in een veilig gezin. We wisten wel goed hoe het hoorde. Als er iets niet goed was gegaan, dan hoefde mijn vader maar te kijken. Hij kon je dwingen met zijn ogen. Mijn ouders hadden een natuur lijk gezag over ons. Bij een gesprek over een groot gezin kom je natuurlijk terecht bij de ouders. Wie waren jouw ouders, uit welke ge zinnen kwamen zij? Onze ouders kwamen zelf ook uit grote gezinnen. Mijn moeder kwam uit een ge zin van 11 kinderen, waarvan er 2 zijn overleden en mijn vader uit een gezin van 13, waarvan er ook 2 zijn overleden. Ik herinner me de verjaardagen wel als kind, veel ooms en tantes, met de Coeberg en de CB'tjes op tafel. Mijn moeder maakte Gemma Groot

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2015 | | pagina 9