moest Antoon Sijs op 21-jarige leeftijd
zich melden in Alkmaar om in dienst te
gaan en geplaatst in de Van Heutsz
Kazerne in Kampen. Antoon was chauf
feur van beroep en werd vanuit de Van
Heutsz Kazerne met een groep in
Willemstad in Noord-Brabant geplaatst.
Op 10 mei 1940, de dag dat de Tweede
Wereldoorlog uitbrak, bevond hij zich op
een boot van de krijgsmacht, met nog
twee mannen, 24 uur per dag. Ze voeren
op het Hollands Diep en patrouilleerden
richting de Hoekse Waard. Het was vroeg
in de morgen toen zij vlieg
tuigen hoorden naderen. Ze
renden naar boven om te kij
ken wat daarboven in de
lucht aan de hand was. Ze
hadden nog niet eerder van
zo dichtbij vliegtuigen ge
zien. Ze stonden met z'n
drieën voorop de boot toen
de Duitse vliegtuigen op hen
begonnen te schieten.
Antoon stond in het midden
van de drie, werd geraakt en
overleed ter plekke.
Antoon Sijs werd toen tijde
lijk begraven in de plaats
Strijensas. Na de oorlog
werd hij op 10 juli opge
baard bij zijn ouders Arie
Sijs en Afra Koppes en op
11 juli 1945 met militaire
eer herbegraven op de be
graafplaats achter de
Heilige Familiekerk in 't
Kruis. Op die dag hingen al
le vlaggen halfstok in
't Kruis. Antoon Sijs is de
enige militair uit 't Kruis die sneuvelde
tijdens de Tweede Wereldoorlog. Bij de
uitvaart stonden vanaf het huis van zijn
ouders mannen van de Binnenlandse
Strijdkrachten langs de Rusten-burgerweg
om Antoon Sijs de laatste eer te bewijzen.
Bij de dienst in de kerk droegen zij ook
de kist. Om de kist hing de Nederlandse
vlag met erop twee grote bloemstukken.
Antoon Sijs werd onder grote belangstel
ling in een overvolle kerk door het mid
denpad naar voren gedragen. Na de
plechtigheid was de begrafenis met de
Last Post, drie geweerschoten, tromgerof
fel en als afsluiting het Wilhelmus.
Antoon Sijs werd later herbegraven op
oorlogsbegraafplaats de Grebbeberg.
jeugdherinneringen van Jan de Vries,
zoon van kruidenier Cor de Vries,
Tijdens de oorlog woonde ik nog bij mijn
ouders Cor de Vries en Bets de Vries-
Groot aan de Hensbroekerweg G 200.
Daarna werd het Jan Glijnisweg 63, nu is
het een pad naar de Omring. Mijn vader
had een kruidenierswinkel. In de oorlog
waren de meeste artikelen op de bon.
Deze bonnen waren voor ons gezin een
belasting. De binnengekomen bonnen
moesten worden opgeplakt, soort bij
soort. De dinsdagavond werd hiervoor
vrijgehouden. Tijdens het radioprogram
ma "De Bonte Dinsdagavondtrein" is er
heel wat afgeplakt. In de vastentijd werd
De Donderpreek van pater "Harry de
Greef' opgezet, je kunt je voorstellen hoe
wij de kinderen 10, 9, en 8 jaar) ons
voelden. Wij zaten te stoeien met plaksel
en bonnen, wat een ramp. Opblijven was
leuk, maar niet op deze manier. Tijdens
deze avonden heb ik me voorgenomen
om nooit kruidenier te worden.
Wij brachten ook een illegaal krantje
weg, dat gebeurde één keer per week op
verschillende dagen en natuurlijk op ver
schillende tijden. Dit krantje werd ge
drukt in de hooiberg van de boerderij van
de fam. P. den Hartigh aan de Midden
weg, naast de Hervormde kerk. Deze fa
milie is later geëmigreerd naar Canada.
Het illegale krantje is later het dagblad
Trouw geworden.
Mijn ouders waren ook aangewezen om
bepaalde producten te verkopen; ik denk
dat het van de gemeente uitging. Het wa
ren bv. dadels, die in grote rieten manden
van ong. 50 kg. werden gebracht. De
dadels waren aan elkaar geplakt en wij
(de kinderen) moesten alles van elkaar
halen, met lepels. Daarna werd het ver
kocht per twee of drie ons. Ook kwamen
er vaten met slaolie om te verkopen,
meestal vier vaten van 100 liter tegelijk.
Deze vaten werden in 14 dagen leeg
Antoon Sijs in dienst.
Hij staat rechtsachter.
Antoon 's graf in 'I Kruis
Het graf op de Grebbeberg
