22.
Marie deed haar werk trouw en was zodoende
een goede steun voor de zaak.
Pleegkinderen
Het huwelijk van Marie en Willem bleef kin
derloos, maar zoals later zou blijken was bijna
iedereen in 't Kruis daar kind aan huis.
Toen één van de werknemers, opperman
Simon Weel, plotseling overleed op het werk
lag er een nieuwe taak voor Marie. Simon was
al weduwnaar en nu waren zijn 2 jonge kinde
ren dus ouderloos.
Op 1 februari 1941 werden de 2 meisjes
Johanna en Engelina (Jo en Lien) als pleegkin
deren opgenomen in huize Offeringa.
Lien had een kantoorbaan bij de firma
Sprenger en Bommer in Alkmaar en heeft sa
men met haar pleegmoeder veel voor de
Kruizer gemeenschap betekend.
Jo trouwde met Arie Strooper. Zij kregen 12
kinderen, van wie er 2 op jonge leeftijd 2 en
16 jaar) gestorven zijn.
Marie had als "oma" dus genoeg reuring in
huis.
In de oorlogsjaren hebben veel mensen bij haar
onderdak gevonden. Kinderen van families, die
met ziekte of andere problemen te maken had
den, werden tijdelijk opgevangen.
Onderwijzers, o.a. Siem Buijs, en gemeen
teambtenaren, die een kosthuis zochten, kon
den er terecht. Ook missionarissen van 't Kruis
hadden daar een vast adres voor hun corre
spondentie. Zelf schreef zij daar later over in
het verenigingsblad "De Viersprong".
Opmerkelijk genoeg deed zij iedere publi
catie op rijm. Rijmen hoorde helemaal bij
haar.
Cor Does werd in die jaren tot priester
gewijd,
Broer Jan volgde hem na zeer korte tijd.
De een ging naar Flores, wel veertig
jaar lang,
de ander naar Frankrijk, die waren niet
bang.
Ook in die jaren, dat moet nog gezeid
Werden Jacob Dekker en Jan Kailboer tot
priester gewijd.
Antonius en Canisiits Bruijns zijn er twee
Die telden als Broeders in 't Kruis ook
zeer mee.
Zuster Bernardo, die een dochter van tim
merman Beers was,
Stond in Indonesië voor de klas.
Onderscheiding
Begin '66 was het wederom feest,
Voor mevrouw Offeringa en haar man wel
het meest.
Die hadden zich lang verdienstelijk be
toond
En werden met "Bene Merenti"* beiden
beloond.
Mevrouw o.a. voor haar bezielende leiding
in het K.V.G.
en Willemvoor wat hij voor de kerk al
tijd dee.
Willem werd later zelfs koster. Bij zijn uit
vaart in 1969 sprak mgr. Agterof (de toen
malige pastoor) de volgende woorden:
"Nooit zullen we 4 september 1966 verge
ten, toen Willem Offeringa als eerste
in Nederland de priester hielp bij het uit
reiken van de Communie en daardoor
een voorbeeld heeft gegeven aan katholiek
Nederland, dat leken met toewijding
de priester kunnen helpen."
Mgr. Agterof was een statig persoon. Hij
droeg een lange, zwarte toog en als
kanunnik een paarse sjerp om zijn middel,
Toen hij eens in Oterleek moest zijn voor
een vergadering van het schoolbestuur bij
de familie Tamis, schreed hij langs het
Willem Offeringa
em zijn echtgenote
Marie Kamp en
hun pleegkinderen
Jo en Lien Weel
Bene Merenti is Latijn
"Voor een verdienste
lijk persoon Een
veel uitgereikte onder
scheiding voor ver
diensten in parochies
