iedereen was het met dat advies eens en de vroegere secretaris vroeg aan aannemer Onneweer uit Heerhugowaard een offerte. Gevraagd werd aan Onneweer om een offerte om het dak te dichten en de scheuren in de muren waterdicht te maken. Zijn offerte is een ingekomen stuk in de vergadering van 4 september, daar deze de kerk weer kan oplap pen voor f. 8600,- maar hierop is niet verder inge gaan De offerte voldeed niet aan de eisen van het kerkbestuur, zijn geloof (rooms katholiek) en het concurrent zijn van één van de leden van het kerkbe stuur (Nap) zorgden niet voor serieuze behandeling. In de vergadering van 1 augustus 1963 wordt beslo ten de kerk te slopen. In de vergadering van 4 sep tember 1963 merkt notabel Klomp op: dat we een nieuw kerkje niet nut waard) zijn, als deze ook zo wordt verwaarloosd als de tegenwoordige tuin en kerk". Aangezien de financiën belabberd zijn, is het een he le gok om voor 35 lidmaten een gebouwtje neer te zetten. De bouwcommissie krijgt al wel de opdracht om naar een geschikte ruimte rond te kijken en te vens de financiële problemen in kaart te brengen. Gehoopt wordt dat de verkaveling, in 1965, zorgt dat er meer lidmaten komen. De verkaveling zorgde ech ter voor de bouw van één boerenbedrijf en de bewo ners werden geen lidmaten van de Nederlands Hervormde Kerk. Protest tegen sloop In de Schager Courant van 5 december 1963 in de reeks "Wij in Noord-Holland" staat: "Kerkje Veenhuizen naar de sloop". De vroegere secretaris van het kerkbestuur, de heer Bruin had de redacteur uitgenodigd om eens te komen praten. Bruin is geschokt "nu het kerkbestuur heeft besloten om het kerkje te slopen en er een nieuw, eenvoudig tempeltje voor in de plaats te zetten De heer Bruin: "Ik vind het verschrikkelijk, want het is niet nodig. Dat komt door dominee Stam. Een jonge man met moderne ideeën. Hij heeft het hele kerkbestuur verjongd. Zijn eigen kerk in Nieuwe Niedorp heeft ie ook gesloopt. En je moet maar afwachten wat er voor in de plaats komt". Naar zijn inzicht is het kerkje tegen een redelijke prijs te restaureren. Toen de pannen (leien) van het dak waaiden, zocht hij contact met aannemer Nap en vroeg hem nieuwe pan nen op het dak te leggen. Nap scheen toen te hebben geantwoord: "Dat gaat niet. Het dak is zo slecht, ik durf er niet meer op". Vervolgens vroeg de heer Bruin aan een van de rietdek kers, die op zijn eigen dak aan het werk waren, of hij misschien het dak aan een onderzoek zou willen onderwerpen. Laatstgenoemde kwam tot de conclusie, dat het allemaal best meeviel. Er hoefde niet veel te gebeuren om het dak weer solide en waterdicht te krijgen". Bruin begrijpt niet waarom er geen subsidie verkregen kan worden om het kerkje op te knappen. Het praalgraf was gerestaureerd en in 1960 had de gemeente Heerhugowaard de toren gerestaureerd en "waarom wordt dan nu niet het kerkje gerestaureerd? Toen ik wegging, kwam Nap in het kerkbestuur. Onmiddellijk verklaarde hij dat er aan restauratie van de kerk niet te denken viel. Vervolgens stelden er een paar architecten een onderzoek in. Van de grond af. Niet op het dak. Zij kwamen tot de conclusie, dat een eventuele restauratie hon derdduizend gulden zou moeten kosten. Honderdduizend gulden meneer. Dat leek me te gek. Ik heb toen de firma Onneweer uit Heerhugowaard in de arm genomen. Die be keek het zaakje 's en rekende uit, dat een res tauratie niet meer behoefde te kosten dan f. 8500,-. En dan zou liet kerkje nog jaren mee kunnen. Op woensdag 2 7 november vond er een verga dering plaats van de lidmaten met het kerkbe stuur. Er kwamen twintig mensen. Tien be stuursleden en tien lidmaten. Diezelfde avond was er voetbal op de televisie en een bejaar denavond in Heerhugowaard. Ik weet niet of ze het daarom gedaan hebben, maar goed Unaniem waren de lidmaten van mening dat Interieur kerk Veenhuizen, kijkend in oostelijke richting

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2015 | | pagina 18