In het begin van hun trouwen hebben ze
altijd een meisje voor het huishouden ge
had. Dit was een nichtje, maar later ook
andere meisjes. Er kwam bijna ieder jaar
een kleintje bij. Toen de oudsten groter
werden stopte dat en moesten de oudere
kinderen helpen.
Als je terugkijkt naar je jeugd, wat
komt dan bij je op qua herinneringen?
Hierbij denk ik bijv. aan gezamenlijk
eten, tijdstippen waarop dit gebeurde.
Het was een andere tijd, met weinig of
geen apparaten. Wasdag, hoe zag dat er
uit?
Tussen de middag kwam iedereen thuis
om warm te eten. Dat hebben we jaren ge
daan. We hadden een tafel die uitschuif-
baar was, daar konden we met zijn allen
omheen zitten. Een stoel en daarnaast een
krukje, zo konden we allemaal om de tafel
zitten. We hebben een jaar of vier met 20
man gegeten. Daarna kregen de oudsten
verkering. Op een gegeven moment kwa
men de vrienden mee-eten, dan moesten
de kleintjes aan het kleine tafeltje zitten.
Toen de oudsten gingen trouwen veran
derde dat natuurlijk.
Mijn moeder bakte in het weekend drie
krentenbroden en de bakker kwam elke
dag 7 broden brengen en voor het week
end 11 stuks. Die bewaarden we in een
ton onder de trap, dan bleven ze langer
vers. Mijn moeder sneed de broden altijd
zelf. Ook maakte ze voor de winter groen
ten in, in weckflessen en weckpotten. Ze
maakte zelf kruisbessenjam.
Op zaterdag maakte ze eten klaar voor
zondag, want dan had je op zondag rust.
We aten op zondag vaak soep met slaatje
en pap of pudding met bessensap.
Op maandag en op vrijdag was de was
dag. In de bijkeuken stond een wasmachi
ne en een wringer. Daar was mijn moeder
de hele dag mee bezig. Wij moesten hel
pen met de wringer.
Als de was buiten niet gedroogd kon wor
den, hing het overal in huis te drogen. Op
die wasdagen aten we gemakkelijk, tijd
om lang in de keuken te staan was er niet.
Vaak aten we dan rode kool, of bruine bo
nen.
De boodschappen herinner ik me ook. Die
gingen alleen op de pof bij Duinker aan
de Stationsweg. De Vivo (Komen) kwam
langs met een boodschappenboekje. Ook
van de Kroon Bram van Schagen) en
Petrus Smit, dat werd later Konijn. Wij
vonden dat bar interessant en speelden
met elkaar winkeltje, met het opschrijf
boekje. Er kwamen ook verschillende
bakkers langs, Bakker Rood uit 't Kruis
en Bakker Rood uit het Zuid, Bakker
Vlaar en Bakker Beets. Soms, als we iets
vergeten waren, gingen we naar Duinker
aan de Stationsweg. Maar ja, die was niet
katholiek. In de vakantie haalden we wel
eens brood bij bakker Riemsma, maar ook
die was niet katholiek.
Ik weet nog goed wanneer we de eerste tv
kregen. Toen mijn ouders 25 jaar ge
trouwd waren. Dus in 1968. Voor die tijd
gingen we bij de buren tv kijken. Bij
Huis van de fa
milie Zuurbier
aan de
Middenweg 65
naast Glas, wo
ninginrichting
op de hoek
Middenweg
Stationsweg
Op de tractor bij
de boerderij met
op de achter
grond de
Stationsweg
