EEN NIEUWE PASTOOR EN EEN
NIEUWE SCHOOL
Een nieuwe pastoor
In het jaar dat pastoor Th.A.L. Sprenger hier
kwam (1944) stond in de "knik" van de
Middenweg, bij de splitsing met de
Hondenweg (nu Van Veenweg), nog de oor
spronkelijke, rijzige St. Dionysiuskerk (van
1870 tot 1964).
Het gebouw was een ontwerp van architect
A.C. Bleijs, leerling van de beroemde Pierre
Cuypers.
De spitse toren was een oriëntatiepunt en tot
in de verre omgeving te zien. Naast de kerk
was een grote pastorie, het woonhuis van de
pastoor, zijn kapelaans en hun huishoudsters.
In die jaren waren dat de dames Cato en Anna,
In het centrum van Heerhugowaard, achter de
Dionysiuskerk, bevindt zich een kleine woonwijk.
Die bestaat uit een enkele gebogen straat met
daaraan een vijftiental woonhuizen, bungalows en
een paar mooi in het groen gelegen villa's.
Bij de ingang van de straat, ten westen van de
Dreef, zien we een straatnaambordje met de tekst
"Pastoor Sprengerstraat". Er was tot 1976 in
Heerhugowaard nog nooit een straat naar een
pastoor genoemd.
Reden om eens na te gaan, wie deze man geweest
is en wat hij voor de gemeenschap heeft betekend
zodat er een straat naar hem genoemd is.
Theodorus Anthonius Ludovicus Sprenger werd op 1
december 1896 geboren in Zevenhoven (ZH).
Na zijn studie op het seminarie werd hij op 21 mei
1921, tegelijk met 19 andere jongens, in Haarlem tot
priester gewijd.
Hij werd benoemd tot kapelaan in Reeuwijk (1921)
en in Voorburg (1924). Daarna in de Sint Bavo in
Haarlem (1926), waar hij o.a. enige tijd dirigent was
van het kathedrale koor. Daar groeide ook zijn inte
resse voor "bouwen", toen hij de voltooiing van het
machtige bouwwerk, de kathedrale basiliek, in 1930
mocht meemaken. Dagelijks ging hij kijken naar de
vorderingen van de bouw. Ook het jeugdwerk had
zijn grote zorg en hij werd districts-aalmoezenier van
de Kruisvaart.
Na zijn benoeming in de moeilijkste parochie in
Rotterdam-Crooswijk (1933) zette hij zich energiek
in voor de jeugd, woonwagenkampen, arme wijken
of verbouwingen in de kerk.
Het harde werken had een grote
aanslag gepleegd op zijn gezond
heid. Hij werd zwaar ziek en over
leefde het ternauwernood
Na enkele rustige parochies in
Limmen (1938) en Ilpendam
(1940) werd hij op 14 april 1944
pastoor in de Dionysiusparochie
in Heerhugowaard. Hier zou hij 7
jaar blijven.
Annie Tamis-Laan
De intocht van de nieuwe pastoor
