De werving verliep moeizaam, want veel ouders werkten niet mee.
Jongens moesten immers na de lagere school direct meewerken
thuis of geld verdienen.
Een vader gebruikte de uitdrukking "Als je je jongens laat leren,
ben je als een zeug die haar eigen biggen opeet."
Ook meisjes hoefden niet te leren want die gingen later toch trou
wen! Soms moest Wim wel 3 keer komen praten om de ouders te
overtuigen. Aan ouders van meisjes werd als stimulans voorgehou
den, dat zij met een diploma later een betere partij konden trou
wen. Ook schoolhoofden werden voor de werving ingeschakeld.
Na problemen met de vestigingsplaats en het onderkomen (de
school moest op een strategisch punt komen) ging de Don Bosco-
ULO van start op 19 december 1959 met 54 leerlingen in 2 groe
pen.
Na 25 jaar voorzitterschap kreeg Wim in 1984 tijdens een Don
Bosco-viering in de Dionysiuskerk van pastor Theo Windt de hoge
kerkelijke onderscheiding "Pro Ecclesia et Pontifice" uitgereikt.
Na 35 jaar, in 1994, nam hij afscheid als voorzitter.
Andere activiteiten
Bij mijn vraag of hij vroeger wel eens vakantie had herinnert hij
zich uit zijn jeugd een rit met paard-en-wagen. Vader en moeder
op de bok en zo ging het met broertjes en zusjes, neefjes en nicht
jes naar het klimduin in Schoorl. Na de broodjes en de ranja poot
jebaden in zee, maar met de kleren aan!
Als 26-jarige ging hij voor het eerst naar het buitenland. Op de
fiets naar de Ardennen in België, samen met zijn vriend Wim
Tamis. Met diezelfde vriend was hij ook actief voor het Katholiek
Thuisfront.
Zij verstuurden kranten naar de bijna 30 dorpsgenoten in
Nederlands-Indië. Die lectuur kwam daar pas 6 weken later aan.
Na zijn pensionering hebben Wim en zijn vrouw Corry vele bin
nenlandse en buitenlandse reizen gemaakt. Het bijzondere is wel,
dat hij dit allemaal nog zelf kan toelich
ten, maar het voert te ver om hier nu op
alles in te gaan. We zouden een boek kun
nen vullen!
Onderscheiding
Op 30 april 1984 kreeg hij door burge
meester Jan Stuifbergen de eremedaille in
goud, verbonden aan de Orde van Oranje
Nassau, opgespeld vanwege zijn vele be
stuurlijke activiteiten en zijn talrijke vrij-
willigerswerkzaamheden.
Dat brengt het gesprek op zijn vele neven
activiteiten. Om er enkele te noemen
Voorzitter of bestuurslid van
NKV (Nederlands Katholiek
Vakverbond) afd. Heerintgowaard
Culturele Raad
Hesco (Heerlutgowaardse Sociale en
Culturele Opbouwstichting)
gymvereniging TOG (Tot Ons Genoegen)
muziekschool
KVP (Katholieke Volks Partij
Streelcverbetering
Recreatief Beheer
NKJB (Nederlandse Katholieke
Jongeren Beweging)
Interparochiële Raad van Overleg
Tenslotte
Op mijn vraag hoe hij terugkijkt op zijn
voorbije 91 jaren is zijn opgewekte ant
woord "Wat heb ik toch veel meege
maakt! Eigenlijk heb ik 3 levens gehad
mijn jeugdjaren, het politieke en vereni
gingsleven en nu het opa zijn. Ik kijk te
rug op veel mooie herinneringen."
Veel sociale contacten met familie en ken
nissen zijn een goede remedie tegen oud
worden. Wim staat nog steeds open voor
de ontwikkelingen in kerk en maatschap
pij. De leeftijd brengt wat reparaties,
knaagt soms aan de kwaliteit, maar dooi
de goede zorg van zijn vrouw Corry, met
wie hij inmiddels 53 jaar getrouwd is, en
met hulp van de rollator, hoopt hij nog
wat jaartjes te genieten van zijn kinderen
en kleinkinderen en natuurlijk van zijn
mooie Heerhugowaard.
30 april 1984. Uitreiking kon. onderscheiding aan W. van Stralen
door burgemeester J. Stuifbergen