De werving verliep moeizaam, want veel ouders werkten niet mee. Jongens moesten immers na de lagere school direct meewerken thuis of geld verdienen. Een vader gebruikte de uitdrukking "Als je je jongens laat leren, ben je als een zeug die haar eigen biggen opeet." Ook meisjes hoefden niet te leren want die gingen later toch trou wen! Soms moest Wim wel 3 keer komen praten om de ouders te overtuigen. Aan ouders van meisjes werd als stimulans voorgehou den, dat zij met een diploma later een betere partij konden trou wen. Ook schoolhoofden werden voor de werving ingeschakeld. Na problemen met de vestigingsplaats en het onderkomen (de school moest op een strategisch punt komen) ging de Don Bosco- ULO van start op 19 december 1959 met 54 leerlingen in 2 groe pen. Na 25 jaar voorzitterschap kreeg Wim in 1984 tijdens een Don Bosco-viering in de Dionysiuskerk van pastor Theo Windt de hoge kerkelijke onderscheiding "Pro Ecclesia et Pontifice" uitgereikt. Na 35 jaar, in 1994, nam hij afscheid als voorzitter. Andere activiteiten Bij mijn vraag of hij vroeger wel eens vakantie had herinnert hij zich uit zijn jeugd een rit met paard-en-wagen. Vader en moeder op de bok en zo ging het met broertjes en zusjes, neefjes en nicht jes naar het klimduin in Schoorl. Na de broodjes en de ranja poot jebaden in zee, maar met de kleren aan! Als 26-jarige ging hij voor het eerst naar het buitenland. Op de fiets naar de Ardennen in België, samen met zijn vriend Wim Tamis. Met diezelfde vriend was hij ook actief voor het Katholiek Thuisfront. Zij verstuurden kranten naar de bijna 30 dorpsgenoten in Nederlands-Indië. Die lectuur kwam daar pas 6 weken later aan. Na zijn pensionering hebben Wim en zijn vrouw Corry vele bin nenlandse en buitenlandse reizen gemaakt. Het bijzondere is wel, dat hij dit allemaal nog zelf kan toelich ten, maar het voert te ver om hier nu op alles in te gaan. We zouden een boek kun nen vullen! Onderscheiding Op 30 april 1984 kreeg hij door burge meester Jan Stuifbergen de eremedaille in goud, verbonden aan de Orde van Oranje Nassau, opgespeld vanwege zijn vele be stuurlijke activiteiten en zijn talrijke vrij- willigerswerkzaamheden. Dat brengt het gesprek op zijn vele neven activiteiten. Om er enkele te noemen Voorzitter of bestuurslid van NKV (Nederlands Katholiek Vakverbond) afd. Heerintgowaard Culturele Raad Hesco (Heerlutgowaardse Sociale en Culturele Opbouwstichting) gymvereniging TOG (Tot Ons Genoegen) muziekschool KVP (Katholieke Volks Partij Streelcverbetering Recreatief Beheer NKJB (Nederlandse Katholieke Jongeren Beweging) Interparochiële Raad van Overleg Tenslotte Op mijn vraag hoe hij terugkijkt op zijn voorbije 91 jaren is zijn opgewekte ant woord "Wat heb ik toch veel meege maakt! Eigenlijk heb ik 3 levens gehad mijn jeugdjaren, het politieke en vereni gingsleven en nu het opa zijn. Ik kijk te rug op veel mooie herinneringen." Veel sociale contacten met familie en ken nissen zijn een goede remedie tegen oud worden. Wim staat nog steeds open voor de ontwikkelingen in kerk en maatschap pij. De leeftijd brengt wat reparaties, knaagt soms aan de kwaliteit, maar dooi de goede zorg van zijn vrouw Corry, met wie hij inmiddels 53 jaar getrouwd is, en met hulp van de rollator, hoopt hij nog wat jaartjes te genieten van zijn kinderen en kleinkinderen en natuurlijk van zijn mooie Heerhugowaard. 30 april 1984. Uitreiking kon. onderscheiding aan W. van Stralen door burgemeester J. Stuifbergen

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2013 | | pagina 35