centrum werd door hem aangekocht voor
woning- en wegenbouw en industrie. Ook
de percelen, waarop het MCA (Medisch
Centrum Alkmaar) nu een nieuw zieken
huis wil bouwen en de grond, waar nu de
Waerderhout is, werden indertijd door hem
aangekocht!
Niemand wilde zonder slag of stoot zijn
land verkopen. Er moest dus veel worden
onderhandeld met adviseurs van de tegen
partij, zoals de LTB, de CBTB en de
Hollandsche Maatschappij van Landbouw.
Burgemeester Molleman had aan Wim als
makelaar en verzekeringsinspecteur een
kundige wethouder naast zich. Deze moest
zijn werk ook vaak in de avonduren ver
richten om alle partijen om de tafel te krij
gen
In de beginjaren werd door de gemeente
twee gulden en vijftig cent per m2 betaald.
Bij een grondruil kreeg men op een andere
plek 2 x zoveel grond terug.
Bij aankoop van grond huis door de ge
meente kreeg men naast de kosten van een
ander huis 2000 gulden verhuiskosten.
Zoals begrijpelijk moest er heel vaak en
soms lang overlegd en onderhandeld wor
den voor er een deal gesloten werd en tot
aankoop (verkoop) werd overgegaan.
Ook het wegenplan werd snel uitgebreid
en er konden huizen worden gebouwd in
alle kernen. Dit gaf nogal eens heftige dis
cussies in de gemeenteraad, want welke
kern ging er voor? Met het bouwen van
vele huizen nam het aantal inwoners, dat
tot 1950 op een dood punt had gestaan,
snel toe. Ook de komst van nieuwe win
kels verbeterde de leefbaarheid. Kortom,
in die jaren werd de basis gelegd voor het
Heerhugowaard, zoals wij dat anno 2013
kennen! Heerhugowaard was toen, samen
met Zoetermeer, een van de snelst groei
ende gemeenten in Nederland.
Bij zijn afscheid als wethouder in 1966
werd Wim vanwege zijn verdiensten voor
de gemeente benoemd tot ereburger van
de gemeente Heerhugowaard!
Maar hij bleef sterk bij het gemeentelijke
gebeuren betrokken. Hij kwam in vaste
dienst bij de gemeente als hoofd van het
grondbedrijf. Als zodanig was hij voorzit
ter van de taxatiecommissie, die b. en w.
adviseerde.
In die commissie zaten ook de heren Joop
Slijkerman, Jan Swart en Jan Komen.
Soms werd hij ook in andere plaatsen ge
vraagd om taxaties te doen en rapporten
op te stellen. Alleen, zo vertelt hij, was hij
soms bang om rond een huis te lopen, als
er een hond op het terrein liep!
Dit werk heeft hij met tussenpozen gedaan
tot rond zijn 70e jaar.
Onderwijs
In het eerdergenoemde KASKI-rapport
werd ook de vraag gesteld of de intellec
tuele activiteiten van sommige jongens(!
wel voldoende tot ontwikkeling werden
gebracht. Te weinig meisjes tussen 12 en
20 jaar volgden voortgezet onderwijs.
Ook op dit gebied lag een belangrijke taak
voor de gemeente.
Als wethouder zag Wim eveneens het gro
te belang hiervan in. Mede door zijn toe
doen werd de Stichting Voortgezet Onder
wijs bij notariële akte van 17 maart 1959
opgericht en hij werd de eerste voorzitter,
met Wijnand Veldman als secretaris. De
school moest er komen, maar er was een
probleem. Hoe kreeg je het benodigde
aantal leerlingen bij elkaar?
Naast zijn drukke werkzaamheden be
zocht de wethouder persoonlijk ouders
waarvan de kinderen in aanmerking kon
den komen voor de op te richten ULO
school.
Voor het raadhuis.
Koningin Juliana tij
dens een werkbeoek aan
Noord-Holland, 14 juli
1961
vlnr.achter jhr.
Beelaerts van Blokland.
C.d. K
Wethouders P .van
Langen en W. van
Stralen, Koningin
Juliana en Burgemees
ter Molleman
