WIE ERFGOED HEEFT, HEEFT TOEKOMST Het erfgoed beleid van de gemeente Heerhugowaard Heerhugowaard heeft de afgelopen 50 jaar een snelle groei doorgemaakt. Het is daarmee een zogenaamde Nieuwe Stad geworden, met alle kenmerken van een snelle groei en kwaliteiten zoals wonen in het groen. Dat heeft een stad met prettige woonwijken met goede voorzienin gen opgeleverd. De inwoners noemen dat vaak als belangrijke waarden van hun woonplaats. Met die snelle groei is er niet altijd met vol doende aandacht naar de cultuurhistorische as pecten in de gemeente gekeken. Toch is er veel bewaard gebleven. De gemeente kent ruim 50 verschillende officiële monumenten. Daarnaast is er een nog groter aantal beeldbepalende ob jecten. Het gemeentebestuur is trots op deze iconen van het verleden. Maar er is nog veel meer bewaard gebleven dan alleen deze gebou wen en objecten. Het hele landschap van de droogmakerij in al z'n facetten is het decor van onze cultuurhistorie. Erfgoed waarden. Waarom is cultuurhistorie belangrijk voor Heerhugowaard? Erfgoed kan een rol spelen in het verbinden van het verleden met de toe komst. Want 'Zonder verleden geen identiteit en zonder identiteit geen toekomst'. Dat identiteit in zekere mate opgehangen wordt aan erfgoed staat vast. Een identiteitsbeeld is samengesteld uit meerdere aspecten of lagen. Het beeld dat anderen van het onderwerp hebben maakt deel uit van het identiteitsbeeld: het imago. Wanneer het over Heerhugowaard gaat maakt voor veel mensen erfgoed maar in bescheiden mate deel uit van de identiteit en het imago. Voor een deel komt dat doordat men daar weinig tot geen in teresse voor heeft. Voor een deel wordt het ver oorzaakt doordat men te weinig van het onder werp weet. De doelstelling van het platform Erfgoed Heerhugowaard om maandelijks mini maal één activiteit op het gebied van erfgoed in de gemeente aan te bieden kan er toe bijdragen dat cultuurhistorie voor meer mensen een groter deel van de identiteit of imago van Heerhugowaard gaat uitmaken. Landelijke ontwikkelingen. Er zijn grote veranderingen in de monumenten zorg gaande. En veel tegelijk. De Monumentenwet stamt oorspronkelijk uit het begin van de twintigste eeuw. Het denken over de omgang met monumenten is sindsdien sterk veranderd. Kenmerken zijn een verschui ving in denken van object naar gebied en in denken van behoud naar ontwikkeling. Ook het denken over de organisatie van de monumen tenzorg is veranderd. In 2009 heeft de Tweede Kamer een nieuwe beleidsvisie vastgesteld met hierin drie grote veranderingen: Cultuurhistorische belangen meewegen in de ruimtelijke ordening. De nadruk ligt hierbij niet langer op het object-, maar vooral op gebieds- niveau. De omgeving van het monument gaat een belangrijker rol spelen. Krachtiger en eenvoudiger regels. Minder, kortere en eenvoudiger procedures met meer vrijheid en keuzemogelijkheden voor monu menteneigenaren. Het 50 jaar criterium wordt losgelaten. Herbestemmen van monumenten die hun functie verliezen. Historische gebouwen, com plexen, terreinen en landschappen kunnen hun functie en daarmee hun gebruik verliezen. Hierdoor kan verval en verlies van belangrijke cultuurhistorische waarden voorkomen worden. Gemeentelijke ambities. Wat zijn de ambities van de gemeente waar het gaat om cultuurhistorie. Het beleid op het ge bied van erfgoed van de gemeente Heerhugowaard is er op gericht om het erfgoed integraal onderdeel van de toekomst te laten zijn. In de afwegingen die we maken moet erf goed altijd een factor zijn die meegewogen moet worden. De gemeenteraad heeft in de Structuurvisie Heerhugowaard 2020 een brede visie op de toekomst van de gemeente vastge steld. Dit document vormt het kader voor alle ruimtelijke ontwikkelingen. De structuurvisie geeft richting aan zowel de wijze waarop delen van het gemeentelijk grondgebied worden ont wikkeld, als aan de eisen die daaraan worden gesteld. In de structuurvisie komen de ambities van de verschillende beleidsterreinen samen. Erfgoed is een inspiratiebron voor ruimtelijke tekst: Gerlof Kloosterman

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2013 | | pagina 15