r
r-
Tl
ssr
VEENHUIZEN
- JsJ
ÜPW J
/- 4 y -r.
Een gebied met een eeuwenoude geschiedenis
Tekst: Ab Klomp
Een bedelaar belt aan en vraagt of hij het een of ander
werkje kan opknappen.
Mijnheer, door mevrouw te hulp geroepen, zegt echter, dat
men zijn diensten niet nodig heeft.
"Hebt u dan ook geen paraplu's te maken, mijnheer?"
"Die maak ik zelf', is het norse antwoord van mijnheer.
De bedelaar knipoogt vriendelijk. "Ook in Veenhuizen ge
weest?"
Bij het horen van de naam Veenhuizen,
denkt men het eerst aan Veenhuizen in
Drenthe en vervolgens aan Venhuizen, dat
vlakbij Enkhuizen ligt. Dat er ook een
Veenhuizen is, dat onderdeel uitmaakt van
de gemeente Heerhugowaard, is niet bij
iedereen bekend. Toch is dat al sinds
1854. In de tijd dat de Fransen het hier
voor het zeggen hadden, was Veenhuizen
al samengevoegd met Heerhugowaard en
Oterleek van 1812 tot 1815. De Fransen
keken niet naar historische sentimenten en
hielden er al helemaal geen rekening mee.
Een ringvaart was een veel duidelijker
grens dan de vage grenzen die de gemeen
te Heerhugowaard had. Zoals op de sa
mengestelde kadasterkaart uit ongeveer
kadasterkaartem
1817-1832
1832 te zien is. Vooral de grens met
Langedijk was een lastige. De grens met
Veenhuizen was in het landschap moeilijk
te zien. In het noorden was het de
Schapenweg en in het verlengde daarvan,
in westelijke richting, een sloot tot aan de
tochtsloot. Deze tochtsloot ligt tussen de
Middenweg en de Veenhuizerweg en mar
keerde de westgrens. In het zuiden was de
Molenweg de grens. De Groene-dijk, die
nu de grens lijkt te zijn, was de bedijking
om het water van de Heerhugowaard tegen
te houden, zoals op het kaartje van 1627 is
te zien.
De bedijking van het "oude land"
In het centrale deel van West-Friesland lag
in de tiende eeuw nog een dik pakket
veen1. Dit veen bedekte ook de huidige
gemeente Heerhugowaard. Het was zo dik
dat de zee het niet meer overstroomde. Er
waren veenriviertjes en verondersteld
wordt dat, waar nu de gemeente
Heerhugowaard ligt, er een meer was2.
Vanaf de tiende eeuw is er vanuit Schoorl
begonnen met ontginning van het veenge
bied. Door de ontginning en het gebruik
door de boerenbevolking van het hoog
veen vond bodeminklinking en oxidatie
ikjtar
1 t
l-W.' i I l
-
Ae. r
YML
SF*'
"ï)<u
JAk
-
"VS -
't_ - r «-
PA*