Gaandeweg besefte de gemeente dat de
kosten voor de aanleg van de stortplaats
21.841,30, vooral voor het afgraven
van grond tot een meter onder het maai
veld en het opwerpen van een kade) voor
niets waren geweest. Burgemeester
Molleman, die - getuige de krantenversla
gen uit die tijd - eerst van geen wijken
wilde weten, moest een streep zetten door
het plan. Mede onder druk van de opstan
dige ingelanden en de krantenpublicaties
gaf de provincie definitief geen goedkeu
ring aan het project, nadat de gemeente
eind 1967 GS ontheffing had gevraagd van
de verordeningen 'landschapsschoon' en
'opslagplaatsen
Schaatsen
Daarmee was de waterplas, waarop in de
winter van 1967/68 dankbaar werd ge
schaatst, niet verdwenen en was de ge
meente niet van haar vuil af. Het bereiken
van dat laatste ging sneller dan het eerste.
Voordat de gemeente na ongeveer een jaar
op industrieterrein Zandhorst beschikte
over een vuilverbrandingsinstallatie, wer
den diverse sloten in de gemeente ge
dempt met afval.
De gemeente wilde 'het gat van de
Berkmeer' laten liggen, mede om niet nog
meer extra kosten te maken. Door rondom
de waterplas beplanting aan te brengen,
zou de locatie moeten uitgroeien tot een
'waardevol natuurlijk element' in de pol
der. Staatsbosbeheer werd om 5.000 sub
sidie gevraagd.
Ook dit plan is nooit verwezenlijkt. De ge
meente kreeg geen toestemming. De be
planting zou te veel wind ontnemen aan de
poldermolen op 150 meter afstand.
Uiteindelijk heeft de gemeente de ander
halve hectare terugverkocht aan de vorige
eigenaar, Nic. van Stralen. Hij heeft zelf,
op eigen kosten, het terrein gevlakt en het
oorspronkelijke kavelpatroon hersteld.
Dwarsliggers
Allemaal voor niets: de 263 uren die de
dragline draaide voor het graven van het
gat, de aankoop van 113 afgekeurde
dwarsliggers van de Nederlandse
Spoorwegen voor de aanleg van een tijde
lijk pad op het weiland, en het laden van
de vijf zandauto's.
Niet voor niets waren de protesten. Met
dank aan Cor Weel en zijn grijze Morris.
De molensloot wordt vlak achter de Berkmeerder moten uitgebaggerd. Met de
hand. Dijkgraaf Cor Weel (geheel rechts) kijkt of alles goed gaat.
Dit artikel is eerder gepubliceerd in het
magazine nummer 10 (voorjaar 2007) van de
Stichting Oud Obdam Hensbroek
Het gezin van Cor Weel en Sijtje Weel-Dekker. Vlnr., vooraan: Cor, Piet, vader
Cor, Sjaak, moeder Sijtje en Trien. Achter: Luus, Jan, Riet, Annie, Truus,
Greet, To en A tie.
