Poldervoorzitter zette zijn
auto dwars op smalle dijk
*T 1
r hstw
NOVEMBER 1967
De Berkmeer boos op Heerhugowaard
"Vuilnisvete"
"Vuilnisvete in Heerhugowaard" stond er
daags daarna met vette letters in het
Noordhollands Dagblad. Uitvoerig schreef
de krant over de opschudding in het an
ders zou rustige poldertje. Er was al veel
aan vooraf gegaan. En het zou nog onge
veer een jaar duren voordat de waterplas
werd gedempt. Pas toen keerde de rust te
rug in de Berkmeer.
De Berkmeer. Deze polder van ruim 270
hectare werd drooggemalen in 1636, ze
venjaar later dan de aangrenzende polder
Heerhugowaard. Ten tijde van De Affaire
behoorde de Berkmeer tot drie gemeen
ten: Heerhugowaard, Obdam en Opmeer.
Sinds de gemeentelijke herindeling in
1979 valt de polder volledig onder
Obdam. De Berkmeer behoort tot de
gaafst bewaard gebleven polders. En juist
daar wilde de gemeente Heerhugowaard
haar vuilnis storten.
Heerhugowaard zat omhoog met haar
vuil. De stortplaats aan de Lindenlaan (nu
Beukenlaan) raakte vol, ook al doordat
Alkmaar daar gedurende drie jaar had ge
stort. De gemeente zocht een tijdelijke
stortplaats, in afwachting van een vuilver
brandingsinstallatie.
Onder druk van bezwaren van boeren aan
onder meer de Molenweg, Oostdijk,
Groenedijk, Plempdijk en Veenhuizerweg
had de gemeente afgezien van het plan
om aan de Molenweg bij de Plempdijk
een belt aan te leggen op eigen grond.
Handtekeningen
Deze locatie lag recht tegenover de boer
derij 'Hemelvuur sloeg mij neer, door
rappe handen herrees ik weer' van toen
tertijd Nic. van Stralen. De door hem op
gehaalde 25 handtekeningen en zijn aan
bod om grond te ruilen, leidden heel snel
tot keuze voor de locatie Berkmeer.
Burgemeester A.F. Molleman beperkte
zijn verklaring voor de onverwachte om
mezwaai tot: Wij vinden daar de algehe
le situatie beter en juister.
Het kwam Van Stralen op lelijke gezich
ten te staan toen de ingelanden hoorden
dat de gemeente grond van hem - op kor
te afstand van de poldermolen - had over
genomen voor de belt. De ingelanden
stonden op hun achterste benen. Het pol
derbestuur was nijdig. Pisnijdig.
Protestbrieven van dijkgraaf Cor Weel en
secretaris Piet Tamis naar de gemeente,
Gedeputeerde Staten, Provinciale
Waterstaat en Veegezondheidsdienst kon
den echter niet verhinderen dat een drag-
De kwestie over de vuil
nisbelt baalde veelvul
dig de krant. Het
Noordhollands Dagblad
meldde op donderdag
16 november 1967: 'De
controverse tussen het
bestuur van de polder
Berkmeer en de ge
meente Heerhugowaard
over de aanleg van een
vuilstortplaats aan de
Berkmeerdijk, heeft
gisteren een hoogtepunt
bereikt'.
Een kijkje vanuit de mo
len op de Berkmeerdijk,
richting het westen. Op
dit smalle dijkje par
keerde Cor Wee! in no
vember 1967 zijn
Morris om vijf grote
vrachtauto's te blokke
ren met zand voor de
aanleg van de stort
plaats.
