"ZUSTER" BAKKER
Op een mooie zomermiddag praat ik met de 87-jari-
ge mevr. Corrie Bakker in haar kamer in zorgcen
trum "Hugo Oord". Zij woont daar sinds enkele ja
ren en bij een kopje thee vertelt ze nog vol enthou
siasme over haar werk als wijkverpleegster in het
centrum van Heerhugowaard. Ze heeft daar 20 jaar -
van 1963 tot 1983 - in veel gezinnen geholpen.
Vandaar dat ze door de meeste medebewoners en an
dere oudere Heerhugowaarders nog steeds wordt
aangesproken met "zuster" Bakker.
Hoewel geboren in Grootebroek op 25
november 1923, heeft ze haar kinder- en
jeugdjaren doorgebracht in
Heerhugowaard. Haar moeder was vaak
ziek (heeft o.a. 6 keer een kindje verlo
ren). Elke schoolvakantie mocht ze loge
ren bij haar oom en tante Jaap en Duw
Borst aan de Middenweg 259. Die had
den daar zoals bekend een zaak in elek
triciteitsartikelen (later Beemster Expert).
Haar moeder zette haar op de trein en ze
reisde met haar zusje via Hoorn naar De
Waard, tot de spoorhalte op de
Middenweg, ter hoogte van de toen nog
bestaande melkfabriek Excelsior. Daar
stopte de trein, waar mevr. Beynema
zorgde voor de spoorbomen.
Haar speelvriendinnetjes waren Jopie
Ohms en Greetje en Nellie Tromp in de
Hondenweg (nu Van Veenweg). De vader
van Jopie was de hoofdonderwijzer
meester Ohms. Die vond dat ze wel bij
hem in de 6e klas
kon komen. Zo be
landde ze in 1934 op
de school "Het
Goddelijk Kind".
Daarna ging ze net
als zoveel meisjes in
die tijd naar de naai
school voor het lin
gerie- en kostuumdi
ploma. Ook was ze
bij de scouting enige
tijd leidster (baghe-
ra) van een groep
welpen.
Omdat haar zus een opleiding in de zie
kenzorg ging doen, bracht dat ook Come
op een idee.
In het Sint Antoniusziekenhuis in Sneek
haalde zij haar diploma Ziekenverpleging
A. In het Onze Lieve Vrouwe Gasthuis in
Amsterdam kreeg ze de aantekening
Kraamverpleging erbij en in Maastricht
(ziekenhuis Sint Annadal) de vermelding
Kinderverpleging. De bevoegdheid
Wijkverpleging kreeg zuster Bakker ten
slotte in 1958 aan de School voor
Maatschappelijk Werk in Amsterdam.
Haar eindexamen was op 10 juli 1958.
Na elk behaald diploma moest zij haar
persoonlijke draagspeld (insigne), bij wet
geregistreerd onder nummer 49704, op
sturen om de bijbehorende tekens te laten
aanbrengen witte kruisbalken voor zie
kenverpleging, het ooievaartje voor
kraamverpleging, 2 witte stippen voor
kinderverpleging en tenslotte 4 hoekjes
voor de bevoegdheid wijkverpleging.
Na de opleiding aan het werk
Na het behalen van al deze diploma's had
ze al snel een baan in het Zuid-Hollandse
Nieuwkoop. Op haar brommertje moest
ze soms halsbrekende toeren uithalen in
het waterrijke gebied op de smalle brug
getjes over de plassen. Die bestonden
soms uit een paar planken zonder leu
ning. Met vriezend weer was je je leven
niet zeker.
Na 5 jaar kwam daar ineens verandering
tekst: Aimie Tamis-Laan
Insigne verpleegster
niet kraam-, kinder- en
wijkaantekenii tg
