ri
V.e
in. Iuaf >i xjfB
45-3 45-3
38Z_l-3«* 405 «03
Helaas zijn er diver
se Engelse toestellen
door de Duitsers
naar beneden ge
haald.
Er liggen nog steeds
wrakken op de bo
dem van het
IJsselmeer.
Heb jij iets gemerkt van de koude in de
Hongerwinter, het was een zeer strenge
winter?
Uit de verhalen van inwoners heb ik ver
nomen dat alle dikke bomen langs de
Middenweg (toen Middelweg) in de don
kere nachten omgezaagd werden. De
nachten waren echt donker. De ramen
waren verduisterd en de straatverlichting
was uit. Het bomenhout werd gebruikt
voor de houtkachel. Zelf weet ik hier
niets meer van.
Ik weet wel dat ik met m'n vader Arie op
kolenjacht ging. Dagelijks reed de N.S.
trein net als nu van Alkmaar naar Hoorn
en andersom.
De trein werd getrokken door de locomo
tief waaraan de kolenwagen gekoppeld
was. De machinist moest met kolen het
stoomapparaat draaiende houden.
Dikwijls werd de grote asla geleegd. De
as en andere resten werden al rijdende
naar buiten op het grint en naastgelegen
pad gegooid. Tussen deze resten zaten
onverbrande brokjes steenkool. Deze
brokjes werden door mijn vader en mij,
en vele andere „delvers" verzameld om
het thuis aangenaam warm te maken.
In het begin vertelde je over de
Duitsers die bij jullie in het café kwa
men. Is jullie houding t.o.v deze Duit
sers in de loop van de oorlog veran
derd?
Door de spannende verhalen van ouders,
ooms, tantes, buurtjes en andere mensen
kwam er ook bij ons, kinderen, een beetje
een antiduitser gevoel. Dit uitte zich in
het "pesten"van de soldaten.
Bij mooi weer lagen de soldaten in de
voortuin van het eerder genoemde huis te
zonnen en te „dutten".
Wij stonden dan aan de overkant van de
sloot, achter het witte hek met een brokje
spiegel in de hand met als doel in de ge
zichten van mopperende militairen te
spiegelen. Dit werd natuurlijk niet in
dank afgenomen, maar het kinderlijke
protestje was wel geslaagd.
Je woonde naast de Middenweg, een
kale Middenweg?
Bomen waren spoorloos verdwenen uit
de bermen van de Middenweg. Er waren
wel rechthoekige gaten gegraven die de
lengte hadden van een gemiddeld volwas
sen persoon. Zonodig kon men in deze
grote gaten dekking zoeken wanneer er
oorlogsgeweld dreigde in wat voor vorm
dan ook. Wie deze gaten heeft gegraven
zou ik niet weten.
Hebben deze herinneringen je dwars
gezeten in de rest van je leven?
Nee, maar genoemde herinneringen heb
ben op mij een ongelooflijke indruk ge
maakt.
Ik sta er zelf versteld van. Maar hopen
dat zo'n oorlog nooit meer komt is uiter
aard de grootste wens van ieder welden
kend mens.
BOTER IOTI1
A1ÖB
IOTE1
.4 17b
IOTE1
VOEDINGSMIDDELEN r>n
3* PERIODE 1944 JKB-403
(30 FE3R.-IB MAART)
•utRM
VOOR HOUDERS VAN INLEGVELLEN K2 OF L3
I -rtHaHxii i ^li l l jafaniB
- 1RZ
35?
mU.m
Voedselbonnen
twee Duitse militairen
en een Nederlandse po
litieagent bij de wrak
stukken van een neerge
stort vliegtuig in
Heerhugowaard
