"DAT IK DIT NOG WEET, IK BEGRIJP HET
ZELF BIJNA NIET"
Co Zut werd in 1939 aan de Hondenweg (nu Van
Veenweg) geboren en is nog steeds gefascineerd door
zijn herinneringen aan de oorlog. Herinneringen die
als kind een ongelooflijke indruk op hem hebben ge
maakt.
In dit interview gaat hij nog eens terug naar zijn
vroege jeugd en vertelt hij over zijn belevenissen
Je bent geboren aan de Hondenweg,
wat weet je daar nog van?
De Hondenweg, nu de Van Veenweg, is
de plek waar ik geboren ben. Het was ter
hoogte van het huidige Gerard Dou-
plantsoen. Daar stonden toen drie dubbele
woonhuizen, gemeentewoningen, net zo
als ze toen ook stonden aan de Midden
weg in Heerhugowaard Noord, aan de
Molenweg en aan de Rustenburgerweg.
Om bij die huizen te komen moest je over
twee bruggen. Wij moesten over de twee
de brug. Onze buurtjes waren o.a.
Families Tamis, Klaver en v.d Berg. Toen
ik een jaar of vier was gingen we verhui
zen.
Wat was de reden van die verhuizing
We verhuisden naar een café bij de spoor
wegovergang aan de Middenweg, "Spoor-
zicht". Mijn vader werkte bij Piet Zut,
maar daar kon zijn gezin niet van leven.
Het café gaf de mogelijkheid om bij te
verdienen. Het is de woning aan de
noordkant van de rails bij het begin van
de weg naar het sportpark,"De Vork". Dit
huis is onlangs verbouwd, nu woont de
familie Komen erin. Achter ons huis
stond nog een huis, waarin twee families
woonden, zij werkten bij de melkfabriek
"Excelsior". Aan de overkant van het
spoor stond een klein wachtershuisje, met
een puntdak en een plank waarop de
wachter, meneer Bruin zijn boterhammen
of pannenkoeken bewaarde. Soms kreeg
ik een stukje pannenkoek.
Waar merkte je aan dat het oorlog was
in het café hing een landkaart waar glo
baal met punaises de frontlinies werden
aangegeven. Er stond ook een biljart in
het café. De Duitse soldaten die gelegerd
waren in Heerhugowaard waren niet de
beroerdste en hadden bijna geen vijandi
ge klus. Ze huisden in het perceel
Middenweg 252 (hoek Middenweg van
Veenweg) en 's middags gingen ze vaak
naar het café van mijn ouders Arie en
Gon. Daar werden de nodige biertjes ge
dronken en er zijn vele potjes" op het
groene laken uitgevochten.
Ik zat toen zelf op de kleuterschool in de
Sportlaan (dat heette de Nieuweweg, later
was hier de muziekschool van Van
Boxtel). Uit school liep ik naar het huis
waar de soldaten woonden en dan mocht
ik soms achterop de fiets bij een soldaat
terug naar het café. Enkele jaren na de
oorlog zijn wij verhuisd naar Middenweg
254, toevallig naast het huis waar de sol
daten tijdens de oorlog in woonden.
Welke oorlogsdaden herinner jij je
nog?
Op één van de oorlogsdagen werd de
Hoornse trein tussen de Oostdijk en de
Middenweg door Duitse vliegtuigen be
schoten. Drie passagiers werden gedood
door dit vuurgevecht. De doden en de
resterende passagiers werden enige uren
ondergebracht in het café van mijn ou
ders.
Gemma Groot
Hongerwinter 1944.
Op zoek naar voedsel
