welkom en leek het hele dorp eigenlijk
één grote reünie. De problemen van alle
dag waren even vergeten en er werd wat
afgelachen. Voor de jeugd waren het ook
fantastische dagen. Alleen al naar de op
bouw van de zweefmolen en de schom
melschuit kon je urenlang kijken. En wat
was het altijd spannend bij de schiettent
van Oudejans. Daar probeerden de man
nelijke schutters de rozen te bemachtigen
voor hun vrouw of meisje. Maar met
meestal een flinke slok achter de kiezen
was het vaak een hele toer om dat dunne
witte pijpje te raken wat dan recht gaf op
dat dierbare kleinood. Ik herinner mij uit
die tijd ook nog heel goed dat wij 's mor
gens in alle vroegte ons bed uitgingen om
op de kermis op zoek te gaan naar moge
lijke verloren dubbeltjes en kwartjes.
Heel nauwkeurig werd dan de grond af
gezocht voor de snoep- en de oliebollen-
kraam en niet te vergeten de viskraam
van Jaap Dekker. Ook kropen we dan on
der de houten afdichting van de vloer van
de schommelschuit want ook daar lag
soms een rijke buit aan kleingeld wat in
die dagen een welkome aanvulling was op
ons karige kermisbudget.
Welvaart.
Die tijd en de kermis van toen is niet
meer te vergelijken met de ontwikkelin
gen van nu. Als je heden ten dage over het
kennisterrein dwaalt in Heerhugowaard,
dan heb je het gevoel in pretpark Duinrell
of Slagharen beland te zijn. In weinig is
het vroegere nog te herkennen, of het
moet de zweefmolen zijn van Braak en de
vertrouwde snoep- en oliebollenkraam.
Maar ook voor die veranderingen is heel
goed begrip op te brengen. Als je ziet hoe
complex de opvoeding van de jeugd is ge
worden en wat er in dit computertijdperk
allemaal op hen en ons afkomt, dan is het
heel begrijpelijk dat er nu heel andere
maatstaven gelden. De vooruitgang en
veranderingen zijn onmiskenbaar en ook
de oudere generatie zal daarmee moeten
leren omgaan.
LANGESTRAAT IN ALKMAAR
Alkmaar was eeuwenlang
de belangrijkste plaats in
de regio en dankte dat
vooral aan zijn functie als
marktcentrum voor het
omringende agrarische ge
bied.
Op deze prent uit ca. 1750
zien we de Langestraat, in
die tijd de belangrijkste
straat van de stad, met
stadhuis en Laurenskerk.
Hier woonde het patriciaat.
Opmerkelijk is hoe her
kenbaar deze prent van
daag de dag nog is.
Aquarel, waarschijnlijk
van C. Pronk
Rijksarchief Haarlem
