HOE HET TOEN WAS 3. Veel oud Heerhugowaarders zullen nog regelmatig de herinneringen aan vroeger in zich op voelen komen. Herinneringen aan de prille jeugdjaren, de schooltijd, de woon- en leefomstandigheden en het uitgaansgebeuren. Ook bij mij is dit niet anders. En dan is het heel verrassend hoe ver bepaalde ge dachten soms terug kunnen gaan. Zelf ben ik geboren vlak voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog. En dan ver wacht je niet dat er van die oorlogsjaren nog veel herinneringen over zijn. Maar niets is minder waar. Diverse voorvallen uit de jaren "44 - "45 komen nog moeite loos op je netvlies. Neem bijvoorbeeld het kappen van de bomen in de honger winter langs de Middenweg en rond de Dionysiuskerk. Dit werd door de eigen bevolking gedaan om de koude winter maanden door te komen. Andere brand stof was gewoonweg niet voorhanden. Of die lange stoet Duitse soldaten die, aan het eind van de oorlog, over de Middenweg op de gestolen fietsen weg- Schuolrappoi t van de trokken richting hun Heimat. Of neem die uiterst karige maaltijden m diezelfde hongerwinter, toen we niet meer dan een half sneetje brood kregen toebedeeld en hoe enorm blij we waren toen we die vliegtuigen over zagen komen die voed sel aan het droppen waren. En zo zijn er nog allerlei voorvallen te melden waaruit blijkt datje als vier of vijfjarig kereltje al heel bewust was van wat er om je heen gebeurde. Schooltijd. Dat geldt eveneens voor de schooltijd. Velen van ons zullen zich nog heel goed de kleuterschool kunnen herinneren die in die tijd aan de huidige Sportlaan was gevestigd. Het gebouwtje staat er overi gens nog en een bezoek daaraan roept nog steeds nostalgische gevoelens op want ook daaraan zijn de herinneringen nog zeer levendig. Dat geldt evenzeer voor de lagere school van het Goddelijk Kind aan de toenmalige Hondenweg, nu dus de Pater Jan Smitschool, gelegen aan de Van Veenweg. In die tijd keek je zo vanuit de klas over het land van Jan Snoek naar de Hoomse spoorlijn en de Molenweg. Inmiddels is daar dus de Schilderswijk en een deel van de Heemradenwijk tussen gebouwd en mo menteel zijn ook de plannen ingevuld om het gebied rond de Draai van woningen te voorzien. Een radicale verandering, dit verdwijnen van het open landschap, in de vijftiger jaren had je dat niet voor moge lijk gehouden. En wonder boven wonder, de school staat er nog steeds, maar voor hoelang? Leuk om te vermelden is het feit dat de zolder van deze lagere school voor ons jarenlang een specifiek jeugd honk is geweest. Je kon er tafeltennissen, sjoelen en, warempel, voor de jeugd ston den er maar liefst 3 grote biljarttafels op gesteld waar dankbaar gebruik van werd gemaakt. Menige oud Heerhugowaarder 8 t y 4 tekst: Piet Laan auteur van dit artikel ,P, RX JONGENSSCHOOL ,HET C-ODDELP KIND' heekhugo waard GotivJlffliilrrr Schrijve Rckcwii Ned T«l W Geschicdrnh AaidrijfakuTife Nfliuaikcuriit ZifiQm Tekenen GyciQïiMek - GeJtuj ea beleefdheid Vlijt Netheid HtEiïWii; ïi r.-il/iwn ÜiEibrineq .ei. H. cL Sc 1.

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2010 | | pagina 5