VOEBALLE 5 As ik opheden het voeballe gewoon bai ons in durp De Noord bekoik, den dink ik welders: wat hewwe de jongelui het opheden toch voor mekaar. Merakel toch? Het gras wordt deur de gemeente heêl goed baihou- wen en de kleidkamers met douches en zuk en zuk, binne bai ons, zeg maar letterlijk naast het veld. Nei, den vroeger. Ik herinner me nag donders goed hoe het in moin jonge jare in '"t Noordend" ging. Gras maaie deur de gemeente beurde in die toid ve zelf niet, dat bai ons liepe d' r altoid skeipe op die, mien ik, van de familie Groen ware. Dat was hille- gaar zo gek niet, want die hielde het gras mooi kort. Enkeld, en dat was wel bar verveulend vezelf: vóór dat er zundessmiddags voebald worre kon, most den vezelf eerst altoid die skeipestront van de héle week weghaald worre. Dat dede den de manne die die dag terroindienst hadde. Ze dede dat altoid met een paar skoppe en een bak-kreuwagen. Dat was nag puur zo'n klus want een koppel skeipe konne in een week toids nag puur wat keutels achterleite. Eerst werde de skeipe van het veld jaagd en achter een paar hekke in een hoekie dreven en den ginge de manne an het werk. Maar je wete hoe dat gaan kin: as de manne dat werk een kloin beetje gauw doen wouwe beurde het veul dat er toch nag welders een kloin hussie legge bleef En as er den een speulder precies op dat plekkie ef- fies uitgliste liep ie vezelf de rest van de wedstroid met een lilleke veeg op z'n kont, Een veeg die, as je vlak bai hem kwam, altemet nag stonk ok. De kroitloine werde, ok deur diezelfde gaste,om de zoveul toid wit maakt, dat dede ze deur met een handzaaimechientje, weer op het land altoid de ui en,.de wortele en are groente mee zaaid werd, voor zichtig den het kroit uit te strooien. Dat ging nag vraai rap. Het gróte net dat het doel an de zai- en achterkant dicht maakte, werd den opperdan haald en wai, as kloine joós, werde den deerbai veul inskakeld. Ien van de langste manne, nam den ons as joóntje op z'n skouwers en gaf den het net an. En wai honge dat den an die kloine haakies die zo' n beetje om de halve meter uit de doellat en de pale stake, en klaar was Kees. Ik heb dat verskoiene ke- re dein. Maar ja, dén kwame de voeballers het veld op. Die konne bai ons d' r oigen allien maar verkleide bai het café van Groenland an de overkant van de Middenweg. Deer ware twei kleidkamers, die oigelijk van de toneelvereniging ware, want in die jare moste de joós en moide van de toneelclub d' r oigen ok ve zelf apart verkleide. Dat die twei hokkies konne den ok mooi voor de voeballers gebruikt worre. Douches of zuk of zuk ware d' r in die toid vezelf nag hillegaar niet. D' r was enkeld in elk hokkie, een kouwe kraan weer je nei ofloop van het voe balle je gezicht, je hande en biene effies wasse konne, Vedder ginge ze in die toid nag hillegaar niet. Maar ja, die 'kleidkamers' ware temet wel een paar honderd meter van het voebalveld of, dat de speulers moste, in d' r voebalpakkie, den altoid nag een heêl endje lope, voordat ze d' r ware. Trainingspakke ware d' r in die toid vezelf nag hê- legaar niet, dat winterdag kon dat, met die blóte arme en kniese, nag welders pittig koud weze. Dat den beurde het veul, dat de speulders, ge woon maar het jassie van d' r pak, over d' r voe balpakkie heen andede, en zo nei het veld liepe. En den beurde het veul dat ze as de wedstroid be gon, en het jassie vezelf uit most, dat ze dat den an ons as kloine joós gavve om te bewaren. Ik weet nag heêl goed dat ik verskoiene kere het jas sie van Piet de Wit, een gróte kirrel, met zo'n wedstroid over m' n skouwers had heb. Ik vond dat best leuk en het was betaie ok nag lekker met koud weer. En as je hillegaar geluk hadde en nei ofloop ok nag holpen hadde die nette van het doel of te ha len, kreeg je soms een kwartje. Dat kon je den bai Eef Zweekhorst, die met een bakfiets met snoepe- rai altoid bai het voebalveld stond, bestede. Voeballe: het gaat nou heêl aars as toen. Temeste weer het de voorzieninge angaat. Maar net evengoed dink ik toch nag welders met veul voldoening an die toid terug. Want zoas het het toen toeging: gort ja, je wiste niet beter. Siem de Haan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2010 | | pagina 53