m van soorten telt, snel groeit en op den duur zeer grote exemplaren kan opleveren. Bekende soorten zijn de Populus canadensis, P. ita- lica en P. alba; ze worden respectievelijk aangeduid met de alledaag se namen als canadassen, Italiaanse populieren en abelen. Het hout van de populier is niet erg duur zaam maar uitstekend ge schikt voor kortstondig ge bruik (goedkope kratjes, lucifers, pallets e.d.); wei nig bruikbaar hout wordt nog al eens genoemd 'waaibomenhout' Een boom die heel dik en hoog is wordt wel eens met enig ontzag aangeduid met de naam: "woudreus" of vanwege de leeftijd als 'eeuwenoud', niet zelden een eik. Laten we intussen niet vergeten dat grote, mooie bomen sfeer schep pen, ontspanning bieden en de leefomgeving enorm verfraaien. Als soms door omstandigheden echte kan jers het veld moeten rui men gaan al snel stemmen op van protest en spijt. Begrijpelijk want in feite ontvalt zo aan velen een ge waardeerde vriend Kort geleden heb ik nog enkele foto' s ge maakt van bomen van wie ik van dichtbij een stuk van hun levensloop heb kunnen volgen. Deze bomen zijn op de dag van vandaag nog te zien aan de Dreef in Heerhugowaard waar ze danig in het oog lopen door hun enorme hoogte. Het gaat om een drietal Italiaanse populieren die ooit als ranke sprieten hun nog jonge le ven rond 1960 hebben mogen voortzetten in het voortuintje van de nieuw gebouwde Lagere Agrarische School. Het stukje grond zal niet veel groter zijn geweest dan zo'n 20 vierkante meter. Op de tekening in dit artikel zijn ze als zodanig te zien in dit prille begin. Het schoolgebouw is intussen verdwenen maar de bomen staan nog stee vast op hun oude plek, nu als imposante reuzen, waarlijk met Italiaanse allure! (zie de bijgevoegde foto's). Om op het begin van mijn bomenverhaal terug te komen, ik kan nog geen antwoord geven op mijn aanvankelijke vraag: Waar staat de hoogste boom van Heerhugowaard? Ik heb zelf altijd gedacht dat het de grote paardekastanje bij 'De Gouden Karper' zou zijn, maar die vlieger gaat niet op. Volgens de Waardse gemeen tegrens behoort de boom toe aan het terri torium van Hensbroek! Dan zal de win naar wellicht vallen in een groep van na oorlogse canadassen waarvan er enkele behoorlijk de hoogte hebben. Het zou me niet verbazen als die joekel op de herten kamp met de eer zou gaan strijken! Bovenste foto: De Canadese popnliei in de hertenkamp. Misschien wel de groot ste boom in de gemeen te! Zeker 60 jaar oud. Vroegere Tuinbouw school aan de Dreef. Gesticht in 1960. De school is omstreeks 1984 afgebroken maar de bomen op de teke ning staan er nog. (fo to boven) Tekening Ton Schotten

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2010 | | pagina 49