34,
Wereldoorlog door de Duitsers geconfis
queerd), de bouw van een preekstoel, de
komst van een orgel, het werd gewoon ge
daan.
Zelfs als het noodzakelijke onderhoud niet
zomaar uitgevoerd kon worden: soms wa
ren er zeer hoge kosten bij betrokken.
Maar dan tekent zich juist de eensgezind
heid van een hechte gemeenschap: er
wordt actie ondernomen. In 1991 diende
zich hierbij het ultieme voorbeeld aan: het
gehele leien dak van de kerk moest ver
nieuwd worden, een klus van zeker
300.000,-, geld dat er natuurlijk hele
maal niet was. Parochiaan Gerrie Groot
opperde het plan dat als hij vanaf de kerk
naar de paus in Rome zou lopen, er vol
doende mensen zouden kunnen zijn die dit
als een zodanig geweldige prestatie zou
den beschouwen dat men zijn loop ruim
hartig zou willen sponsoren. Dat lukte:
Gerrie liep zijn 2200 km in de recordtijd
van 40 dagen, en de parochie sponsorde
deze superdaad met zelfs aanzienlijk meer
dan de benodigde drie ton. Het dak kon
helemaal worden vernieuwd, maar er was
daarna nog voldoende geld over om aller
lei andere noodzakelijke verbeteringen
aan de kerk en de pastorie uit te voeren.
Er was met dat doel een commissie "Werk
aan de Kerk" opgericht, die zich met van
alles en nog wat zou bezighouden binnen
en buiten het kerkgebouw, maar niet met
het verzamelen van de benodigde finan
ciën - dat was dus al gedaan.
Een bloeiende gemeenschap
De wandeltocht naar Rome is niet de eni
ge aanduiding dat hier sprake is van een
bloeiende gemeenschap. Toen in 1979 het
feit gevierd werd dat de polder Heerhugo-
waard 350 jaar oud was, was twee jaar
daarvoor al het Comité GV4 begonnen
met de aanloop naar dit feest. Dat gebeur
de door twee grootschalige activiteiten die
het hele dorp omvatten. In 1977 werd
door middel van een 24-uurs borduurma-
rathon een prachtig wandkleed geprodu
ceerd, handelend over het scheppingsver
haal Deze klus is toen door 192 vrouwelij
ke parochianen verricht. Het jaar erna was
het gezamenlijke doel het opknappen van
de kerktuin en het erachter gelegen kerk
hof. Ook nu was weer sprake van een 24-
uurs marathon: in totaal waren er 350
mannelijke vrijwilligers bij betrokken. Al
die uren was trouwens al duidelijk dat het
hele dorp stónd voor die grootse klus,
want het Dorpshuis puilde de hele mara
thon uit van de belangstelling.
De geestelijke beloning volgde dan ook
zeer terecht, toen enige tijd later het orga
niserende comité GV4 de oorkonde van
de Koninklijke Nederlandse Heide
Maatschappij in ontvangst mocht nemen,
omdat de geleverde prestatie het predicaat
"Kern waar pit in zit" meer dan waard
was.
Eeuwige jeugd
Het kerkgebouw is nu 100 jaar oud, maar
de kern De Noord, die de parochie van het
H.Hart omvat, is gewoon 100 jaar jong.
Bruisend van karakter, en massaal qua in
zet. Want ondanks de lange reeks aan pas
toors is de H.Hartparochie al weer jaren
zonder een eigen pastoor. Dat is voor de
parochie totaal geen probleem, omdat de
leiding van de parochie onder voortvaren
de leiding staat van pastoraal werkster
Marion Bleeker, die na haar theologiestu
die in haar eigen dorp door de bisschop is
aangesteld. En met haar bezielende inzet
is de parochie zeer gezond te noemen: het
aantal vrijwilligers loopt in de honderden.
Er zijn vele commissies die bemand moe
ten worden en dit ook zijn, er worden vele
activiteiten in de kerk ondernomen omdat
er genoeg menskracht voor is en de pa
rochie telt maar liefst vijf ruimbezette ko
ren.
De kerk is honderd jaar oud, en vertoont
nergens een spoor van slijtage.
De kern is honderd jaar jong, en is bloei-
ender dan ooit tevoren.
Het is dan ook zeer terecht dat De Noord
de eeuwviering van zijn H. Hartkerk met
de kreet "100 Jaar Kerk, 100 jaar Kern"
heeft willen vieren.
