zijn werk voortgezet.
In Februari 1944 was hij nog een avond
bij ons en vertelde dat hij het nu zo rustig
vond want geen mens kende hem daar,
zelfs zijn buren niet
en men wist niet
wat hij deed. De LO/LKP
volgende dag zat hij
in de trein tussen
Heiloo en Alkmaar
waar hij werd ge
grepen door de S.D
(Sicherheitsdienst).
Hij had allerlei be
zwarend spul bij
zich dus werd ge
vangen gezet. Er is
nog geprobeerd
hem te bevrijden
maar dat is mislukt.
Wij hebben hem ge
mist, met zijn optimisme en zijn sterk ge
loof. Wij hebben later brieven gelezen
van zijn medegevangenen die ook getuig
den van zijn geloof. Velen is hij daar tot
zegen geweest, zij noemden hem "Vader
Kees". Altijd hield hij de moed er in, tot
de laatste dag toe. Twee dagen voor de
bevrijding is hij door uitputting gestorven.
Hij is door de Amerikanen ergens in een
massagraf begraven. Maar het verzets
werk moest worden voortgezet en weldra
was er weer iemand die zich hiervoor vo
lop inspande. Bouwe van den Bergh, zijn
schuilnaam was Henk Brand. Hij was in
de Waard ondergedoken en kwam uit
Weesp. Wij allen met elkaar hebben het
werk voortgezet. Ook de hoofdonderwij
zer van de Christelijke School, Cees
Haeck, heeft er zijn krachten aan gege
ven.
Wij kregen als hoofd van de Distributie-
dienst een NSB-er daar de heer IJtsma
ondergedoken was, dus het hele bestuur
in de gemeente bestond uit NSB-ers.
Burgemeester Sutman Meijer wilde met
de Duitsers niet samenwerken en dook
half januari 1944 onder. In zijn plaats
kwam de NSB burgemeester Aris Volkers,
een bouwertje uit de Waard, die het secre-
tariepersoneel wilde inschakelen om voor
de Duitsers te werken. Die zijn op een
middag ook ondergedoken, dit was eind
Januari 1944. Vooraf was er geregeld
waar ze naar toe moesten. Allen kregen
het volle salaris
uitbetaald door het
Nationaal
Steunfonds. Dit
geld werd aan mij
gestuurd voor uit
betaling in de hele
kop van Noord
Holland. Er werden
o.a.5 ondergedoken
burgemeesters van
betaald.
Ondertussen werd
het steeds erger
met de terreur van
de moffen. Er was
niets meer veilig,
ze konden alles gebruiken, auto's, fietsen
paarden etc.
Tewerkstelling
Toen kwam op een keer het bevel, om ga
ten te graven langs de wegen, dit was dan
voor de burgers die dan konden schuilen
als de Engelsen kwamen. Wij begrepen
natuurlijk best dat het niet ter bescher
ming van de burgers was maar voor de
Duitsers zelf. Ook kwam er een oproep
voor het graven van sleuven voor kabels
langs de kuststreek.
Dus maar weer er achter aan en weigeren.
Er werden personen aangewezen die
brieljes moesten rond brengen naar dege
nen die aangewezen werden om te gaan
graven. Ook de hoofdonderwijzer Haeck
kreeg van die brieljes maar hij weigerde
om ze te bezorgen. Hij moest op het
Gemeentehuis verschijnen maar kwam
eerst bij ons langs om te vragen wat hij
moest doen. Ik zei tegen hem, "er heen
gaan en horen wat ze te vertellen heb
ben". Het ging daar zeker wel een ogen
blik heet aan toe, maar hij kwam terug
om zijn wedervaren te vertellen en ging
weer naar zijn klas al hadden wij wel het
gevoel dat er nog wel wat zou volgen.
Een kwartier later kwam er een man bij
De Landelijke Organisatie voor Hulp
aan Onderduikers en de Landelijke
Knokploegen zijn vanaf 1942 de groot
ste Nederlandse verzetsorganisatie. De
christelijke LO helpt tijdens de oorlog
veel onderduikers en ook andere ver
zetsgroepen die onderduikers helpen.
De LKP is de gewapende tak van de LO
die overvallen pleegt om bonnen en
persoonsbewijzen voor onderduikers te
verkrijgen. Ook liquideert de LO/LKP
Duitsers en collaborateurs en plegen ze
sabotage.
