al grote gezinnen huisden vaak met z'n
allen in één grote kamer en de slaapplaat
sen werden door velen gedeeld. Ook bij
dit aspect zijn de verschillen tussen vroe
ger en nu levensgroot. Tegenwoordig
claimt bijna ieder gezinslid minimaal een
eigen kamer en is het zelfstandig wonen
op jonge leeftijd bijna een must. Maar
zijn de mensen van nu zoveel gelukki
ger? In de vroegere tijd hadden de men
sen inderdaad niet veel, maar vonden dat
normaal en waren blij met kleine dingen.
Volkstuin
De schaarste onder de bevolking had tot
gevolg dat in die jaren vele mensen mid
dels hun tuin of volkstuin hun eigen aard
appelen en groenten teelden. Dat bete
kende uiteraard een welkome aanvulling
op het huishoudelijke budget. Zo zag je
door de hele polder diverse volkstuin
complexen waar vlijtig getuinierd werd.
In de zestiger jaren echter, ontstonden de
eerste nieuwbouwwijken met als gevolg
dat diverse volkstuinen moesten worden
prijsgegeven. De rioleringsbuizen liggen
al klaar om het terrein bouwklaar te ma
ken. Dit volkstuinencomplex lag schuin
achter timmerfabriek Kuiters aan de
Middenweg en deze tuinen moesten
plaatsmaken voor zwembad De Horst (al-
weer gesloopt in 2007) en voor de huidi
ge Marsmanstraat.
Ontspanning
De herinneringen aan vroeger hebben
ook betrekking op de vrijetijdsbesteding.
Veel liefhebberijen van toen vind je van
daag de dag niet meer terug. Die zijn
vrijwel verleden tijd. Het befaamde knik
kerspel, we waren er uren zoet mee. En
het polstokspringen over de slootjes in de
polder. Het vliegeren met zelfgemaakte
vliegers van soms wel twee meter groot,
die je dan met drie man in bedwang
moest houden, anders ging je de lucht in.
Het vissen was ook zo'n favoriete sport
voor de hele buurt. Met z'n allen naar de
Oost- of Westdijk. En wat werd er een vis
gevangen, vooral paling. En op zonnige
dagen gingen we in zwembroek naar die
zelfde ringvaart. Want zwembaden als
Deiko of De Horst waren er nog niet. Een
favoriete liefhebberij was ook het eieren
zoeken. Voor de eenden- en kieviteieren
werden de landerijen en slootkanten afge
zocht en voor de mussen- en spreeuwen
eitjes moesten we vaak het dak op. Daar
waren ze onder de pannen nog in over
vloed. Verder was, voor ons jongens, de
voetbal niet weg te denken en behalve de
vele "vrije" partijtjes was SVW onze
voetbalclub bij uitstek.
's Winters zorgde de natuur voor de nodi
ge variatie. Tjonge, dat waren nog eens
winters. Weken, soms maandenlang ijs
pret en uit de pakken sneeuw die er toen
vielen hebben we menige sneeuwhut op
gebouwd.
Hechte gemeenschap
Wat mij uit die tijd bijzonder is bijgeble
ven, zijn de oergezellige burenavonden
en verjaardagfeestjes. Je zat dan als klei
ne jongen met rode oortjes te luisteren
naar die stoere verhalen en belevenissen
van de familie en de buren. En wat werd
er wat afgelachen. Echt pure gezellig
heid. En dan de beleving van Kerstmis,
Oud op Nieuw en Sinterklaas. Vooral die
laatste is onvergetelijk. Het stoeltje zet
ten, het jaarlijkse hoogtepunt in ons kin
derleven. Wat hebben onze ouders dit
Aardappelen rooien op
het land van de
Gebroeders Brink
ter hoogte van de hui
dige Dreef en de
Midgetgolfbaan.
