38, niet met de bijltjes mochten spelen ook nog wat te winnen. Die stapeltjes koek waren nooit gelijk. Bij dat spel was de heer Hofman als scheidrechter weer an ders, dan smokkelde hij wel eens met een koekje extra als het voor de kleintjes wat tegen viel. En daarbij, hij kende zijn pap penheimers. Het was niet alleen koek watje dan kon winnen, er zat ook wat snoep of een lolly tussen. Wat er ook nog tussen zat en waar je nu haast een bekeuring voor zal krijgen, dat waren drie of vier sigaretten. Als je die dan won als jong jochie was het natuurlijk feest, want roken mocht dan wel niet van thuis maar met de kermis even in de gras kant zitten roken was een belevenis. Dan de koeken zelf. Er zat honing in, blanke stroop en druivensuiker. De smaak was heerlijk. Na de Kruizer kermis zaten wij thuis altijd nog een paar dagen aan de koek, die moeder kocht als traktatie bij de koffie. Zelf heb ik het bij ons in Aartswoud ook eens voorgesteld om dit tijdens de kinder kennis weer eens te proberen. Het voor stel werd aangenomen, dus moest er een bakker gevonden worden die de koeken zou maken. Na een paar maal nee, was het bakker Siemen Rood van 't Kruis die het wel maken wilde, als hij maar wist wat er in moest. Nou dat was geen probleem, want door het zoeken naar oude recepten was dat mij bekend. Nu, de koek die hij maakte was zoals het in mijn herinnering smaakte. Doordatje dan bij een bakker geen pondje kan laten maken maar het in kilo's ging, hebben we het twee jaar op de kermis gebruikt en ik moet zeggen het was als vanouds, LEKKER. Vegetarier Als iemand vegetarisch leeft dus niets van vlees wil weten wat geeft ie dan zijn hond of kat in zo'n geval te eten? De man aan wie ik 't vroeg wist mooi z'n antwoord te verbloemen. Hij zei "dat zou je inderdaad de hamvraag kunnen noemen!" Siem de Haan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2007 | | pagina 40