VAN PAARD NAAR PAARDENKRACHT
10.
De intrede van de automobiel verliep niet altijd vlekkeloos
Na de tweede wereldoorlog volgde er een
periode waarin de boerenstand schoorvoe
tend overging tot de aanschaf van een au
tomobiel. De fraaie paardenbrik maakte
ruimte voor een gebruikte Opel Rekord,
die ook aan collega veehouders de moge
lijkheid bood om op dinsdagsmorgen naar
Purmerend mee te rijden.
Die overgang van paardentractie naar auto
verliep niet altijd even vlekkeloos. Kocht
je bij Arie de Groot een auto, dan deed
Arie voor hoe die werkte, hoe je het vehi
kel moest starten, hoe de koppeling, de
versnellingspook en het gaspedaal bediend
moesten worden en daarna werd je min of
meer aan je lot overgelaten. Aan een niet
al te soepel gebruik van het gaspedaal kon
je aanvankelijk de komst en het vertrek
van Jan van Stralen, de paardenman, vast
stellen. Hij was zijn leven lang gewend
geweest met paarden om te gaan en kon
daarmee lezen en schrijven. Als je hem in
het begin vroeg hoe de auto beviel, zei hij
"Geef moin maar een peerd. As je deer
"Ho" teugen zeg, den stopt ie"
Iemand die al vrij spoedig inspeelde op de
maatschappelijke verandering in dat op
zicht was Lubbers. Aan de Stationsweg,
tegenover de meubelhandel van Piet Glas,
vestigde hij De eerste Noordhollandse
Autorijschool'. Aan de voorgevel van zijn
woning liet hij dat met grote letters weten.
Wie geen autorijschool nodig had, omdat
hij het autorijden in feite wel beheerste,
was Jan Hittema, zoon van de melkrijder
van Excelsior Piet Hittema. Jan was een
zeer beminnelijk mens, maar had een han
dicap. Hij had een gebochelde rug. Jan
was klein, maar functioneerde uitstekend
als magazijnmeester bij Arie de Groot.
Hoewel Jan op zich wel kon autorijden,
had hij geen rijbewijs en dat was soms
wat lastig in een garagebedrijf. Liever ge
zegd, het zou handig zijn als Jan wel een
rijbewijs zou hebben, want dan kon hij bij
een spoedeisende klus even naar Alkmaar
naar Forddealer Willem Schmidt rijden als
een bepaald onderdeel niet op voorraad
was. Het technisch autorijden was Jan dus
wel machtig en wat de verkeersregels be
trof: hij wist van verbodsborden en van
gebodsborden, waar je niet mocht parke
ren en waar je niet mocht stoppen.
Tekst: Jan Swart. Foto 's: archief Jan de Vries
Het garagebedrijf van
A. de Groot aan de
Middenwg
11É11ÊI
