9.
de 50er jaren begonnen. Beginnend bij het
station van Heerhugowaard werd ten
noorden daarvan door de gemeente
Heerhugowaard steeds meer boerenland
en de zich daarop bevindende boerderijen
tussen de spoorlijn en de Westerweg door
aankoop verworven en in een relatief
hoog tempo bouwrijp gemaakt. In de loop
van een aantal jaren gingen boerderijen
met namen als Kavelotje, Phoenix en De
Ster tegen de vlakte om plaats te maken
voor fabrieken, werkplaatsen, koelbedrij-
ven en dergelijke.
Op het kaartje van de oude Zsp zien we
de talrijke kleine akkers een beetje kris
kras door elkaar liggen. Jaren geleden
vertelde een oud-tuinder mij dat hij ooit
op het land dat hij daar toen in gebruik
had, begonnen was met het gebruik van
kunstmest (waarschijnlijk chilisalpeter).
Hij durfde toen echter niet openlijk voor
deze 'nieuwlichterij' uit te komen, bang
als hij was door de buren te worden uitge
lachen. Daarom besloot hij het goedje 's
nachts in het donker maar op zijn land te
strooien. Pas toen hij maanden later met
trots zijn royale oogst aan vroege aardap
pelen kon laten zien, durfde hij voor het
gebruik van zijn 'wondermiddel' uit te ko
men. Hij had immers eer van zijn werk.
Kunstmest, dat wasje ware! De tuinder
bleek zijn geld niet besteed te hebben aan
een miskoop; haast iedereen volgde
weldra zijn voorbeeld.
Zo heeft ook in dit eeuwen
oude tuinbouwgebied het ge
bruik van kunstmest op den
duur ingang gevonden. En zo
is het later ook gegaan met
de mechanisatie. Dat laatste
gebeurde pas na de verkave
ling en niet eens zo snel. Het
paard bleef nog lang de ge
bruikelijke krachtbron.
Daardoor hoorde men des
tijds in de oude Zsp maar
zelden het geknetter van de
kleine freesmachientjes. Wel
hoorde je er overal het geluid
van de vogels en soms het
geschreeuw van tuinders of
loonploegers wanneer ze hun
trekdieren aanvuurden als die
op den duur hun gang ver
traagden door het zware
werk. Maar ook die geluiden zouden op
den duur verstommen, net zoals het oude
landschap uit het zicht zou verdwijnen.
Pas rond 1950 verschenen op het modern
verkavelde land van de Zsp de eerste trek
kers en werden de paarden schoorvoetend
van de hand werden gedaan. Trekkers
jadie werden niet moe en vroegen ha
ver, gras noch hooi! Echter wel benzine,
petroleum of diesel. Oudere tuinders be
gonnen dan ook niet of pas later aan het
gebruik van tractoren. Wel maakten ze
met name in de vaarpolders al heel wat ja
ren volop gebruik van kleine, tweewielige
trekkertjes, met name de typen met een
freesbak. Met dit werktuig kon men in het
voorjaar zorgen voor een mooi zaai- of
plantbed en er later ook mee wieden en
aanaarden. In dit jaargetijde klonk het
geknetter van deze éénpitters je van hein
de en ver in de oren. Het leek haast wel of
ze net als de zwaluwen en kieviten een
soort lenteboden waren!
Woonhuis van de fami
lie Jan van Kleef Ant.z
Links naast de woning
zijn de akkertjes te zien
waarvan er velen waren
in de Zsp. Hieruit blijkt
dat de verkaveling nog
moest plaatsvinden
