De 'zilveren' halve cent. We herinneren ons Teuntje als een lieve vrouw die overigens, en dat is de familie eigen, zich het kaas niet van haar brood het eten. Haar bidprentje spreekt van 'een sterke vrouw, wie zal haar vinden?' en verder van een vrouw met een onbaat zuchtig, levensblij karakter met, en dat getuigen oud-buren ook, een warme be langstelling voor ieders persoonlijke aan gelegenheden. Als we alle verhalen mogen geloven, is winkeldiefstal niet louter een modern fenomeen. De leerlingen die we in de aanhef in de rij naar de kerk lieten gaan, zullen, als het beweerde waar is, dan heel wat keren hebben moeten belijden hoe ze Teuntje om de tuin hebben geleid met methodes die hen nu het schaamrood naar de kaken doen stijgen. Eén ervan willen we de lezer niet onthouden, omdat die als voorbeeld gesteld kan worden, als we het hebben over het bijbelse 'kinderen van de duisternis zijn slimmer dan die van het licht': een halve cent strak met zilverpa pier omwikkelen, zodat hij op een zilve ren dubbeltje lijkt; hiermee de gekochte drop van twee cent betalen en dan nog acht cent wisselgeld cadeau krijgen! Anderen spreken van het tegengestelde: je moest altijd je wisselgeld goed natel len, wantHoe het ook zij, dat alles verstoort geenszins ons beeld van het heerlijke winkeltje van Teuntje Zut dat onverbrekelijk met onze kinderjaren blijft verbonden. In 1952 kocht Piet Buurman het perceel om daar Heerhugowaards eerste ijssalon neer te zetten. Hij gaf aannemer Anton de Koning opdracht de panden te slopen en de beide bomen te rooien. Een werk nemer van hem, Wim Merlijn van de Van Foreeststraat, sloopte het winkeltje. Hij nam de winkelbel mee. Wie nog eens een nostalgisch geluid wil horen I He! eerste huisje onder de bomen is het snoep winkeltje van Teuntje Zut. In het pand geheel links is nu een Chinees res taurant gevestigd. Op de achtergrond de doorrijstal van café Halfweg, nu Heer van Jericho

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2006 | | pagina 7