De 'zilveren' halve cent.
We herinneren ons Teuntje als een lieve
vrouw die overigens, en dat is de familie
eigen, zich het kaas niet van haar brood
het eten. Haar bidprentje spreekt van 'een
sterke vrouw, wie zal haar vinden?' en
verder van een vrouw met een onbaat
zuchtig, levensblij karakter met, en dat
getuigen oud-buren ook, een warme be
langstelling voor ieders persoonlijke aan
gelegenheden.
Als we alle verhalen mogen geloven, is
winkeldiefstal niet louter een modern
fenomeen. De leerlingen die we in de
aanhef in de rij naar de kerk lieten gaan,
zullen, als het beweerde waar is, dan heel
wat keren hebben moeten belijden hoe ze
Teuntje om de tuin hebben geleid met
methodes die hen nu het schaamrood naar
de kaken doen stijgen. Eén ervan willen
we de lezer niet onthouden, omdat die als
voorbeeld gesteld kan worden, als we het
hebben over het bijbelse 'kinderen van
de duisternis zijn slimmer dan die van het
licht': een halve cent strak met zilverpa
pier omwikkelen, zodat hij op een zilve
ren dubbeltje lijkt; hiermee de gekochte
drop van twee cent betalen en dan nog
acht cent wisselgeld cadeau krijgen!
Anderen spreken van het tegengestelde:
je moest altijd je wisselgeld goed natel
len, wantHoe het ook zij, dat alles
verstoort geenszins ons beeld van het
heerlijke winkeltje van Teuntje Zut dat
onverbrekelijk met onze kinderjaren blijft
verbonden.
In 1952 kocht Piet Buurman het perceel
om daar Heerhugowaards eerste ijssalon
neer te zetten. Hij gaf aannemer Anton
de Koning opdracht de panden te slopen
en de beide bomen te rooien. Een werk
nemer van hem, Wim Merlijn van de Van
Foreeststraat, sloopte het winkeltje. Hij
nam de winkelbel mee. Wie nog eens een
nostalgisch geluid wil horen
I
He! eerste huisje onder
de bomen is het snoep
winkeltje van Teuntje
Zut.
In het pand geheel links
is nu een Chinees res
taurant gevestigd.
Op de achtergrond de
doorrijstal van café
Halfweg, nu Heer van
Jericho
