Verlies
Het boerestolpie stond verlegen mooi,
kloin effies inverdan en half onder de bome,
gewoon wat in z'n oigen weg te dromen,
met an de achterkant een klampie hooi.
Zo ware d'r voorheen een hele hoop,
veul met een bogerdje en nag wat boete
voor al het jongvee, soms ok voor de toete,
maar op dut spuitje stond een bord; "Te koop".
Toen werd het deur een Amsterdammer kocht,
die ging het zee ie, 'rigoreus verbouwe'
hai liet niks over van het ouwe
en had al heel lang nei z'n stolpie zocht.
Hai liet me lest de tekeninge zien:
een dakkapel en voif zes grote rame,
't was gien gezicht, zuk past gewoon niet same,
en de darsdeure ginge d'r uit, dat werd nou stien!
Ik heb, toen ik dat zag, maar niet veul zoid,
je kin op zo'n moment het beste zwoige,
maar toen ik wegging docht ik bai m'n oigen:
zo rake we wéér wat van West-Friesland kwoit!
Siem de Haan