44.
De hierboven al eerder genoemde Nsp
was vroeger een deel van de gemeente
Noord-Scharwoude en later (vanaf een sa
menvoeging in 1941) van de gemeente
Langedijk.
De Nsp lag echter binnen de omringdijk
van de polder Heerhugowaard: het was
wat men noemt binnengedijkt gebied.
Dergelijk land wordt ook wel druipland
genoemd. Druipland is altijd wat heet
'oud land'. Het lag namelijk al vóór de in
poldering van 'De Grote Waert' boven
water en werd tot dan toe mogelijk al eeu
wen lang door boeren gebruikt. Het
druipland waar het hier om gaat, werd dan
ook voornamelijk door Langedijker tuin
ders gebruikt voor de teelt van tuinbouw
producten (onder andere sluitkool, worte
len, uien, rapen, tuinbouwzaden en aard
appelen).
De tuinders uit Langedijk konden hun ak
kers pas bereiken nadat ze 2 kleine schut
sluizen, waarvoor sluisgeld moest worden
betaald, en de ringvaart gepasseerd wa
ren. Ze kwamen dan op het vaarwater van
de Nsp en konden dan met hun schuiten
de akkers en weilanden bereiken. De Nsp
was vroeger dus een echte 'vaarpolder'.
De talrijke akkertjes waren veelal aan alle
kanten door water omgeven. Ze werden
heel toepasselijk aangeduid als 'los land'.
Deze 'losse' akkers hadden niet zelden ei
gen namen. Net als in andere vaarpolders
met 'los land' hadden veel 'eilandjes' een
eigen naam. Zo waren er in de Nsp akkers
bekend onder de volgende namen:
Duinkerken, De Casteleins, De Elleboog
en De Krulakker. Een vrij groot gedeelte
van het polderland was echter ook te voet
of met paard en kar te bereiken. De Nsp
was niet groot, slechts ongeveer 65 hecta
re totaal en van de oppervlakte was een
flink deel (vis)water.
Sinds 1867 liep er een spoorlijn (Alkmaar
- Den Helder) door het gebied van de Nsp
en lag er een spoorwegstation in het ooste
lijk deel er van. Rond 1900 werden bij dit
station ook tuinbouw- producten geveild
die vervolgens per goederentrein werden
afgevoerd naar afzetgebieden, vooral, naar
Duitsland. Men kan nu nog steeds de (ver
vallen) schoeiïng (zie foto) van de drukbe
zochte aanlegplaats ten westen van het
vroegere station, zien. Pas in 1915 kwam
er een goederenspoorlijntje tot stand dat
vanaf het hoofdstation dwars door het boe
renland liep naar het nieuwe emplacement
bij de gloednieuwe vaarveiling van de vei
lingvereniging Noordermarktbond. De
rails,bielzen en de hefbrug over de
Roskamsluis is echter al weer jaren gele
den verwijderd maar het spoordijkje ligt er
nog en dat zal wellicht zo blijven.
Voor de bemaling van de Nsp is tot het
einde van zijn bestaan gebruik gemaakt
van windkracht. In het verleden gebeurde
de bemaling met relatief kleine poldermo
lens. Tot 1922 moet dit zijn gebeurd met
molens van het type wipwatermolen.
Daarna ging men aan het werk met een zo
geheten Amerikaanse windmolen die ook
wel 'windmotor' werd genoemd. Men
stapte dus over van houtbouw naar staal
bouw. Deze molen heeft zijn werk gedaan
tot de eerder genoemde verkaveling van de
Nsp in de 60er jaren en is uiteindelijk in
die tijd afgebroken. De polder
Heerhugowaard nam toen het waterbeheer
over. Het verkavelde land is in later jaren
deel gaan uitmaken van de gemeente
Heerhugowaard.
Met rust
Zoals hierboven al eerder werd vermeld
werd de plek waar het Schoutenbosje zich
bevindt, altijd met rust gelaten. Het was
immers een bescheiden restant van de tot
in de 19e eeuw in de polder bestaande
bosgebieden die ooit in de Nsp werden
Amerikaanse windmo
len in de Noord-schar-
wouderpolder.
Deze molen is in de
60er jaren afgebroken