44. De hierboven al eerder genoemde Nsp was vroeger een deel van de gemeente Noord-Scharwoude en later (vanaf een sa menvoeging in 1941) van de gemeente Langedijk. De Nsp lag echter binnen de omringdijk van de polder Heerhugowaard: het was wat men noemt binnengedijkt gebied. Dergelijk land wordt ook wel druipland genoemd. Druipland is altijd wat heet 'oud land'. Het lag namelijk al vóór de in poldering van 'De Grote Waert' boven water en werd tot dan toe mogelijk al eeu wen lang door boeren gebruikt. Het druipland waar het hier om gaat, werd dan ook voornamelijk door Langedijker tuin ders gebruikt voor de teelt van tuinbouw producten (onder andere sluitkool, worte len, uien, rapen, tuinbouwzaden en aard appelen). De tuinders uit Langedijk konden hun ak kers pas bereiken nadat ze 2 kleine schut sluizen, waarvoor sluisgeld moest worden betaald, en de ringvaart gepasseerd wa ren. Ze kwamen dan op het vaarwater van de Nsp en konden dan met hun schuiten de akkers en weilanden bereiken. De Nsp was vroeger dus een echte 'vaarpolder'. De talrijke akkertjes waren veelal aan alle kanten door water omgeven. Ze werden heel toepasselijk aangeduid als 'los land'. Deze 'losse' akkers hadden niet zelden ei gen namen. Net als in andere vaarpolders met 'los land' hadden veel 'eilandjes' een eigen naam. Zo waren er in de Nsp akkers bekend onder de volgende namen: Duinkerken, De Casteleins, De Elleboog en De Krulakker. Een vrij groot gedeelte van het polderland was echter ook te voet of met paard en kar te bereiken. De Nsp was niet groot, slechts ongeveer 65 hecta re totaal en van de oppervlakte was een flink deel (vis)water. Sinds 1867 liep er een spoorlijn (Alkmaar - Den Helder) door het gebied van de Nsp en lag er een spoorwegstation in het ooste lijk deel er van. Rond 1900 werden bij dit station ook tuinbouw- producten geveild die vervolgens per goederentrein werden afgevoerd naar afzetgebieden, vooral, naar Duitsland. Men kan nu nog steeds de (ver vallen) schoeiïng (zie foto) van de drukbe zochte aanlegplaats ten westen van het vroegere station, zien. Pas in 1915 kwam er een goederenspoorlijntje tot stand dat vanaf het hoofdstation dwars door het boe renland liep naar het nieuwe emplacement bij de gloednieuwe vaarveiling van de vei lingvereniging Noordermarktbond. De rails,bielzen en de hefbrug over de Roskamsluis is echter al weer jaren gele den verwijderd maar het spoordijkje ligt er nog en dat zal wellicht zo blijven. Voor de bemaling van de Nsp is tot het einde van zijn bestaan gebruik gemaakt van windkracht. In het verleden gebeurde de bemaling met relatief kleine poldermo lens. Tot 1922 moet dit zijn gebeurd met molens van het type wipwatermolen. Daarna ging men aan het werk met een zo geheten Amerikaanse windmolen die ook wel 'windmotor' werd genoemd. Men stapte dus over van houtbouw naar staal bouw. Deze molen heeft zijn werk gedaan tot de eerder genoemde verkaveling van de Nsp in de 60er jaren en is uiteindelijk in die tijd afgebroken. De polder Heerhugowaard nam toen het waterbeheer over. Het verkavelde land is in later jaren deel gaan uitmaken van de gemeente Heerhugowaard. Met rust Zoals hierboven al eerder werd vermeld werd de plek waar het Schoutenbosje zich bevindt, altijd met rust gelaten. Het was immers een bescheiden restant van de tot in de 19e eeuw in de polder bestaande bosgebieden die ooit in de Nsp werden Amerikaanse windmo len in de Noord-schar- wouderpolder. Deze molen is in de 60er jaren afgebroken

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2006 | | pagina 46