POLDERMUSEUM EN EXPOSEREN
Aldoende leert men
Om een verhaal goed te vertellen, heb je
een vaardigheid nodig, die niet aan ieder
een is gegeven. Nog moeilijker is het, om
in een museum een boeiend verhaal over
te brengen naar de bezoekers. Wij, de vrij
willigers van het poldermuseum, maakten
in 1979 voor het eerst kennis met de expo
sitietechnieken. Aan de hand van Gerrit
van der Heide en Johan Schilstra, beiden
afkomstig uit het onderwijs, deden wij on
ze eerste stappen. Gerrit had zijn ervaring
opgedaan in het museum Schokland, het
Zuiderzeemuseum en het museum in
Andijk. Johan Schilstra kennen de meesten
van u wel als schrijver van een aantal boe
ken over regionale geschiedenis en de wa
terbeheersing. Naast "In de ban van de
dijk", is het boek "De Heerhugowaard"
hier alom bekend. In lange avondvergader-
sessies werden de draaiboeken samenge
steld en uitvoerig besproken. Eerst werd
de verhaallijn uitgezet, daarna werden taal
en spelling onder de loep genomen.
Tenslotte werd gekeken, welke realia bij
het onderwerp pasten en beschikbaar wa
ren. De connecties van Gerrit en Johan
waren hierbij heel belangrijk, omdat wij
als starters nauwelijks iemand in de cul
tuur en museale wereld kenden.
Begonnen werd met geleende borden van
de Culturele Raad Noord-Holland. Met
kopspelden en haakjes werden de verhalen
met foto's, kaarten en krantenknipsels op
het jute bevestigd. De eigen teksten waren
nog zeer bescheiden. Bijsturen bleef
noodzakelijk, daar wij steevast de behoefte
toonden om teveel informatie te geven.
Het inrichten van het themaverhaal leek zo
gemakkelijk, maar gemiddeld bleek de ge
bruikte letter te klein en hingen de panelen
te hoog.
Kleine kinderen en bejaarden uit de klei
nere generatie kregen bij ons weinig kans
iets wijzer te worden.
Geleidelijk is er wat inzicht bij de tentoon
stellingscommissie gekomen en dat heb
ben we zelf als verrijking ervaren. De vele
uren van praten en klussen hebben ons
toch wat geleerd.
Provinciaal hebben we een aantal malen on
dersteuning gehad bij het ordenen van de
collectie.
De Top van de Kop was een project, waarin
een accent werd gezet op de belangrijkste
voorwerpen in de musea van de Kop van
Noord-Holland. Onze polderkast, de koper
gravures en de grote schalen werden aange
merkt als topstukken.
Recent is onze collectie vanuit het Musip
(museum inventarisatie programma) inge
deeld en gerubriceerd. Veel werk, waarvan
het nut ons soms later duidelijk wordt.
Vaak worden ons zaken aangeboden. In het
begin namen we alles graag aan, nu kunnen
we wat selectiever te werk gaan. Een te bre
de collectie wordt onhandelbaar, terwijl
met verdiepen van een beperkt aantal the
ma's een interessanter resultaat is te beha
len.
Overigens is het niet nodig om als museum
alles in eigendom te verwerven, maar is het
veel gemakkelijker om je verhaal met
bruikleenartikelen te vertellen.
Deze wijsheid kregen we in het begin van
Gerrit van der Heide, die vorige maand op
91 jarige leeftijd is overleden. Henk Komen
zei zeer terecht, dat mensen van zijn allure
heel schaars zijn.
Wij houden een goede herinnering aan
Gerrit.
Tekst: Steven Yperlaan, voorzitter Stichting Den Huygendijk
