Zeumer 1968
Dat agrariërs in laag gelegen polders als Heerhugowaard
vaak veel problemen door regen kregen mag blijken uit
het volgende verhaal.
De regen valt omleig met grof geweld,
de tuinder loit te bed, maar hai is wakker
en dinkt allien maar an z'n land, z'n akker,
hai voelt het: deuze swere bui kost geld.
Z'n kool, z'n eerappele: ze stonde best,
toen kwam de regen en een wekie later
stond 't leige land tot an z'n nek vol water
en deuze donderbui die doet de rest.
Hoe kregt ie straks z'n tulpe d'r uit?
Dat wordt verskrikkelijk martele en prieke,
z'n eerappele verzuipen en verzieke
met den nag slechte proize tot besluit.
Het is bar dat deuze bui juist hullie trof,
hai loit er van te draaien en te sweiten,
moet ie nou zó z'n boel bedurve leite?
Maar den, om voif uur zakt ie effies of.
De are ochend koikt z'n vrouw hem effies an
en loit d'r arm heel effies om z'n skouwer.
Ze weet wat of ie voele moet as bouwer,
ze weet er deur de jare alles van
en heb verskrikkelijk toe doen met heur die man
die weer wat groizer worren is en effies ouwer!
Siem de Haan