Zeumer 1968 Dat agrariërs in laag gelegen polders als Heerhugowaard vaak veel problemen door regen kregen mag blijken uit het volgende verhaal. De regen valt omleig met grof geweld, de tuinder loit te bed, maar hai is wakker en dinkt allien maar an z'n land, z'n akker, hai voelt het: deuze swere bui kost geld. Z'n kool, z'n eerappele: ze stonde best, toen kwam de regen en een wekie later stond 't leige land tot an z'n nek vol water en deuze donderbui die doet de rest. Hoe kregt ie straks z'n tulpe d'r uit? Dat wordt verskrikkelijk martele en prieke, z'n eerappele verzuipen en verzieke met den nag slechte proize tot besluit. Het is bar dat deuze bui juist hullie trof, hai loit er van te draaien en te sweiten, moet ie nou zó z'n boel bedurve leite? Maar den, om voif uur zakt ie effies of. De are ochend koikt z'n vrouw hem effies an en loit d'r arm heel effies om z'n skouwer. Ze weet wat of ie voele moet as bouwer, ze weet er deur de jare alles van en heb verskrikkelijk toe doen met heur die man die weer wat groizer worren is en effies ouwer! Siem de Haan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2006 | | pagina 16