Toen het Geestmerambacht nog vaarpol- der was, kon men als er gevaren moest worden met name als tuinder naar en van In deze bijdrage gaat het simpelweg om het woord 'stoom'. Een woord dat nog volledig functioneert in de taal en spraak van elke dag. Er zijn daarbij ook woor den die iets van de dynamiek van stoom tot uitdrukking brengen. Zoals in woorden als: opstomen, een stoomcursus volgen en onder stoom staan. Met stoom werken noemt men in het algemeen 'stomen'. Maar stomen kan eigenlijk van alles bete kenen. Zo spreken we over het stomen van kleding, het stomen van behang en het stomen (ontsmetten) van grond of medisch gereedschap. de akker, de kloet hanteren, een zeiltje op zetten of een (dure!) motor in de schuit la ten bouwen en die gebruiken. Wie het kon betalen, deed het laatste. Naar je land va ren of naar huis, kon je dan 'zittende red den'. Je hoefde dan niet te kloeten, niet te zeilen, je kon gewoon de motor gebrui ken. Maar dat laatste zei haast niemand Nee, met een motorschuit kon je 'sto men'! Dat 'stomen' mocht niet overal en beslist niet in de vaarveiling zoals in die van Broek op Langedijk Noord- Scharwoude en Warmenhuizen. Daar hing boven de ingang naar de overdekt ligplaat sen voor de tuindersvletten en schuiten een groot bord met de waarschuwing: VERBODEN TE STOMEN! Hooie Tóch mis ik het dat boere niet meer hooie, temeste niet zoas in vroeger toid, ik bin dat beeld van al die boerewagens en van zo'n harkmesien nag lang niet kwoit. Wat kon dat toch verlegen lekker luchte as het mooi weer was, al dat jonge hooi, ze zette het den altoid eerst op roke, dat stond, vanof de weg, verlegen mooi. Tóch mis ik het dat boere niet meer hooie, wai brochte den, as joös, de thee in 't land en dede mee met 'koppiestoid' te Houwen deer bai zo'n hooirook, ergens an de kant. En as het hooi nei huis most, met de wagen, den bonde ze dat, as ie vol was vast, met dikke touwe an een houten ponder, dat was een gladde paal een soort van mast. Tóch mis ik het dat boere niet meer hooie, ze 'grósse' nou, ze doen dat machinaal, of belle om een wagen van Wil Hartog, den is het land iniens verskrikkelijk kaal. Ik weet het, hooie is niet meer rendabel, ok boere moete meegaan met 'r toid. Maar 't landskap van voorheen dat is verdwe nen, en dat is wat me toch wel heel erg spoit! Siem de Haan

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2006 | | pagina 14