25. gangh Zijn vrouw die enkele weken zwanger was had minder geluk. Zij over leed negen dagen later na ...ellendig door het vergift gefolteert" te zijn. Ook "...haer zuijgendt kindt als zij het selve in de tussen posen had aen de borst gelegt" kreeg via de moedermelk zoveel gif bin nen dat het na twee dagen bezweek. i - De 15 jarige moordenares Guertje Jans werd veroordeeld tot het afkappen van haar hand en de dood door wurging. Een klusje voor de beul van het Hof van Holland, die zijn standplaats had in Haarlem. De terechtstelling van Guertje Jans vond plaats in Alkmaar, op een schavot in de Breedstraat, aan de achterkant van het stadhuis. De avond voor de terechtstelling arriveerde de beul met zijn knechten in de stad en ze logeerden in "Het Wapen van Munster" aan het Verdronkenoord. Veel mensen kwamen (tegen betaling) de beul in de herberg de hand schudden. Ze hoop ten daardoor van zijn vermeende magi sche krachten te kunnen profiteren. Zoals de dijkgraaf baljuw bevolen had, werd haar hand afgehakt en vervolgens werd ze gewurgd. Straf genoeg zou je denken, maar dat was nog niet alles. Het meisje zou na de executie niet begraven worden. Haar lijk werd op het galgenveld aan de noordoever van het Zeglis op een rad ge legd: ter vertering door lucht en vogels. Boven het lijk werd de afgehouwen hand opgehangen en ook het doosje waarin het gif gezeten had. Iedere voorbijganger kon dan zien aan welke misdaad zij schuldig was en wat de straf was. Zij had haar hand tegen haar meester opgeheven. Het doosje wees op het gif dat zij daarvoor had gebruikt. Doordat zij niet was begra ven, maar overgegeven aan vertering in de buitenlucht kon arme Guertje ook niet aanwezig zijn bij de opstanding van de doden bij het einde der tijden en het laat ste oordeel. Guertje Jans was dus eigen lijk eeuwig gestraft. Onder invloed van het Franse bewind veranderde er na 1810 veel in de staatkundige inrich ting van Nederland. Daaraan hebben we de trias politica te danken: de scheiding van de wetgevende macht, de uitvoerende macht en de recht sprekende macht. Maar tot dan toe wer den alle zaken in Heerhugowaard, waar we nu aparte organisaties voor hebben, geregeld door het beperkte kringetje van waterschapsbestuurders. Dat varieerde van bemoeienissen met de school, innen van belastingen, de aanstelling van een vroedvrouw, het strafrecht, passeren van testamenten, armen-, weduwen- en we- zenzorg, bijhouden van de registers voor transport- en hypotheekakten, het sluiten van huwelijken, het opstellen van keuren betreffende de openbare orde en we zou den het bijna vergeten: de waterstaat bin nen de polder. Niet ieder waterschap heeft al die rechten (en plichten) gehad. De pol der Heerhugowaard dus wel, net als de Beemster, de Wieringerwaard en de pol der Zijpe. In 1811 is het afgelopen met het "Koninkrijk" Heerhugowaard, toen pas was er een volledige scheiding tussen de polder, de gemeente Heerhugowaard en de overige overheidsdiensten. De Waterschappers mochten zich toen alleen nog maar bemoeien met de waterstaat in hun gebied. Een waterschap; overheid? Guertje Jans uit Broek op Langedijk zou ons er alles over kunnen vertellen. v A fvSV&L-i [V l'tiiio LfJfVv.vrftr/- 4w(- v^|- v'-u t i-rtvLp. V i - gy Lni-f xiwuv 1 tJCilcSils. Criminele sententie tegen Guertje Jans ge boortig tot Broek op Langedijk, out ruym 15 jaren Regionaal Archief Alkmaar

Tijdschriften Regionaal Archief Alkmaar

De Overhaal: historisch magazine Heerhugowaard | 2005 | | pagina 27