Veenhuizen. Haar zuster is Adriaantje
Groot (1834-1871), gehuwd met Pieter
Wonder, burgemeester van Heer-
hugowaard.
Rijk met rijk!
De rijken in de polder zoeken het echte
lijk geluk niet ver van huis, en natuurlijk
binnen de eigen stand. Kaasmaker wordt
Cornelis Veen. In de praktijk betekent dit
dat zijn vrouw en kinderen tot het perso
neel van zijn bedrijfje gerekend moeten
worden. Precies zoals op de boerderij zijn
de eerste kaasfabriekjes gewoon gezinsbe
drijf) es waar elke dag iedereen de handen
uit de mouwen moet steken. In 1916 is
ook dit initiatief ter ziele.
'Excelsior'
De zuivelfabriek 'Excelsior' is niet de
eerste in Heerhugowaard, wel de laatste.
Mechanisering, concur
rentie en schaalvergroting
zorgen ervoor dat maar
weinig zuivelfabriekjes
zich kunnen handhaven.
De Coöperatieve
Zuivelfabriek 'Excelsior'
wordt in 1912 gesticht
aan de Middenweg 335,
voorheen 325. De fabriek
ligt aan de westzijde van
de Middenweg bij de
spoorwegovergang. Th.
van der Meer is de eerste
directeur van deze stoom-
zuivelfabriek. Een gevelsteen in het voor
malige fabriekspand vertelt dat het eerste
bestuur wordt gevormd door onder andere
de heren N. Pool Cz. als voorzitter, P. Bos
Wz. tweede voorzitter, N. Kuiper secreta
ris en P. Kant penningmeester. Het aantal
leden is bij de oprichting slechts 59 met
ruim zeshonderd koeien. Het eerste boek
jaar geeft een aanvoer van 2,9 miljoen kg.
melk. Bekend uit die tijd is de heer
Slikker, melkontvanger-controleur, later
uitsluitend controleur. Hij blijft het bedrijf
veertig jaar trouw. Gestart als een dag-
kaasfabriek neemt 'Excelsior' in 1913 ook
de boterbereiding over van de aangesloten
boeren.
Melkrijder Groot
Ook Simon Groot is onverbrekelijk ver
bonden met 'Excelsior'. Een man die je
iedere dag als melkrijder langs de
Waardse wegen zag. Uit zijn jarenlange
ervaring met paard-en-wagen kon
Simon verhalen van een blind paard dat
precies wist hoelang zijn baas werk had
met opladen. Het vertrok dan automa
tisch. Als Simon echter iets langer werk
had doordat ergens een melkbus méér
langs de weg stond, dan moest ook
Simon draven.
In 1956 gaat Simon Groot met pen
sioen, maar afscheid nemen van
Excelsior kan hij niet. Simon blijft er
meer dan zestig jaar, altijd de eerste in
de fabriek, zodat hij om half één de ver
eiste acht uur erop heeft zitten, 's
Middags is hij er weer. "Die taid kraige
ze van main kedo", aldus Simon. Zelfs
op zondag kan hij het niet laten een
kijkje in de fabriek te nemen.
Zuivelfabriek Excelsior
met directeurswoning
aan de Middenweg bij
de spoorwegovergang.
Plm. 1915. De direc
teurswoning staat er
nog, Middenweg 333
