Oudeniel (1970), G.W. Manschot (1972),
D. Bink (1978), A.J. de Boer en P. Tjon
Pian-Gi zijn de voorlopers van de huidige
twintig huisartsen.
Dokter Twisk stopt op 1 januari 1989 met
zijn praktijk. Hij is dan 66 jaar. Zijn prak
tijk bestaat dan uit vijfduizend patiënten.
Sfeerbeelden
Bij zijn aantreden in Heerhugowaard telt
Heerhugowaard rond 6.500 inwoners.
"Toen ik kwam werden er net zes huisjes
aan de Korte Dreef gebouwd; de eerste
nieuwbouw dus. En aan de overkant van
de weg lagen vier kilpaden. We hadden al
wel vervanging in de weekeinden. De
weekenddiensten deed ik samen met de
collega's Buirma en Lohman uit Obdam."
Het rijden van visites is niet altijd een lol
letje, vooral niet als het winter is. Het
komt regelmatig voor dat de Volkswagen
Kever van de jonge Twisk door een tractor
uit de modder moet worden gesleept. En
de bruggetjes met slootjes aan het handje
vol straten zijn ook hinderpalen om effi
ciënt visites te doen.
Dokter Twisk denkt ongeveer duizend be
vallingen te hebben gedaan, waaronder
een aantal tweelingen. En onder de laatst
genoemde bevallingen hoort in elk geval
ook die van zijn eigen tweeling. "Die
deed ik samen met zuster Levinson", ver
duidelijkt vader en dokter Twisk.
Kruisvereniging
Als medisch adviseur, en later als vice-
voorzitter, is dokter Twisk nauw betrok
ken bij het kruiswerk. Het Wit-Gele
Kruis(katholiek) en het Witte Kruis beta
len in die tijd samen het salaris van de
enige wijkverpleegkundige, zuster
M(ies) van Puijvelde (1917-2004). Dat
wil zeggen: de eerstgenoemde betaalt het
salaris en het Witte Kruis stelt de hulp
middelen ter beschikking. Het uitleenge
bouwtje, schuin tegenover het doktershuis
aan de Middenweg, staat er nog steeds.
Het gebouwtje, met het witte kruis op de
voorgevel, is nu de garage van dokter
N.J.M.C. Flinkenflögel.
Vooral de toenmalige burgemeester B.J.F.
Sutman Meijer (periode: 1934-1957)
draagt het kruiswerk een warm hart toe.
Consultatiebureaus worden gehouden in
café De Viersprong in 't Kruis, het café
van Van den Heiligenberg in Heer-
hugowaard-centrum en in café Bleeker in
Over chirurgijns en
echte doktoren
Chirurgijns zijn al in de middeleeuwen een be
langrijke beroepsgroep als het gaat om het ge
nezen van mensen. Vaak zijn het barbiers, die
zich behalve met knippen en scheren, ook be
zig hielden met het genezen van zieke mensen.
De naam chirurgijn zegt het al: ook het verrich
ten van chirurgische ingrepen werd niet ge
schuwd.
Het is niet duidelijk waarom uitgerekend bar
biers bij de geneeskunde betrokken waren. Er
wordt wel eens gesuggereerd dat zij immers
het meest bedreven waren in het gebruiken van
(scheer)mes en schaar. En wie herinnert zich
als man niet dat het scheermes uitschoot met
alle verwondingen van dien...
Er is veel bekend over chirurgijns. Dat komt om
dat zij verenigd waren in gilden. In Alkmaar
was in 1552 al een chirurgijnsgilde. De be
roepsgroep probeerde vanaf het begin al orde
ning te brengen in de tamelijk rommelige ge
zondheidszorg. Ten eerste om het opleidings
niveau op te vijzelen en ten tweede om kwak
zalvers buiten de stadspoorten te houden. Veel
stadsbesturen legden de chirurgijns vakbe
kwaamheidseisen op. Voldeed je daaraan dan
mocht je 'de beckens buiten hangen' als teken
van vakbekwame heelmeester en...als bar
bier. De karakteristieke schalen werden niet al
leen gebruikt voor het inzepen tijdens het
scheren, maar ook voor het opvangen van
bloed tijdens het aderlaten.
Desondanks stonden chirurgijns niet hoog in
aanzien. De universitair opgeleide medische
doctoren keken natuurlijk erg neer op de
