t
Nieuws van de Stichting "D
Om u weer even bij te praten is de overhaal
toch wel erg plezierig. We moeten ons er
altijd wel even voor zetten om het stukje te
schrijven, maar de weet dat iedereen het op
zijn eigen tijd onder ogen krijgt weegt toch
veel zwaarder.
Het seizoen 2000 loopt alweer langzaam
teneinde. Het gaat goed. De Water Water
tentoonstelling van Henk Aandewiel en Jan
de Vries doet het goed. Er is ook veel
waardering voor de foto's van Kees Kuhnen
in de vriendenkamer. De Heerhugowaardse
plaatjes vallen altijd weer echt in de smaak.
Voor het eerst dit seizoen hebben we nu een
nieuwe 2e expositie in de vriendenkamer.
Rien van Holland, de maker van onze
welbekende houten maquettes, toont nu een
serie pastels, aquarellen en acrylschilderijen.
Iets heel anders. Recent, 15 sept, vond onder
een goede belangstelling en flinke publiciteit
de tweede opening plaats. Het leuke is, dat op
deze wijze een heel nieuwe groep mensen in
aanraking met het museum komt.
De tentoonstellingen zijn nog te zien tot en
met 5 november 2000.
Het aantal bezoekers ligt, terwijl wij dit
schrijven, al rond de 1500 en dat is beslist niet
slecht.
Wat doen we volgend jaar? Deze vraag is
alweer ruimschoots aan de orde geweest.
Voor wat betreft de vriendenkamer is alles
nog open, maar de grote tentoonstelling zal
over molens gaan. Henk Aandewiel, zelf
gediplomeerd molenaar, is samen met Jan de
Vries gestart met het nieuwe verhaal. Wel is
er bij ons sterk op aangedrongen om het
lokale Heerhugowaardse niet te vergeten,
maar in welke vorm dat zal zijn is nog niet
bekend.
Opvallend is dat het museum steeds meer in
de publiciteit komt. Het feit dat zowel
Huygen Dijck" jê®
vaEfï&Kv
SsbS»1
de gemeente als het waterschap onze locatie
hebben gevonden voor speciale
bijeenkomsten, zoals ondertekeningen en
presentaties draagt daar zeker toe bij
Het aantal huwelijken tot op heden is boven
verwachting en ook daarbij is de publiciteit
aanzienlijk. Van rijtuig en platbodem tot
boevenwagen, alles trekt de aandacht.
Een oud gebouw behoeft onderhoud en zo is
opdracht gegeven het dak van het hokje van
de krooshark-besturing te vernieuwen. Het
was er al een tijd vochtig, maar nu was het
een echte lekkage. Ook zal een aantal deuren
opnieuw moeten worden afge
hangen, daar de oude scharnieren het hebben
begeven. Het goede nieuws is, dat de
stichting bericht heeft gekregen dat het oude
gemaal is aangewezen als gemeente
monument. Dat is gunstig, er is dan een
zekere vorm van bescherming en er zijn
betere subsidiekansen. Een provinciale of
landelijke monumenten-status is vooralsnog
niet haalbaar.
De vlag kan weer uit! De gemeente heeft een
forse nieuwe metalen vlaggenmast ter
beschikking gesteld, die door de technische
dienst van het waterschap welwillend is
geplaatst.
De vlag kan nu weer veilig in top. Toen wij
dat vol trots deden, bleek pas dat de vlag een
paar maatjes te klein was voor deze echte
mast. De stichting heeft daarop een nieuwe
driekleur aangeschaft van 2 bij 3 meter,
zodat onze activiteiten nu van veraf al te zien
zijn.
Dirk Dobber
1934-2000
Het bestuur
2
Eens was jij
Zo groot, zo sterk en vrij.
Soms afstandelijk,
Onafhankelijk.
De laatste tijd was jij
zo lief, zo zacht, zo dichtbij,
Maarzo afhankelijk.
Met deze treffende woorden op de rouwkaart en in de advertentie meldden
Anneke en de kinderen het overlijden van Dirk. Na zijn ziekte van 9 jaar geleden was hij
er wonderbaarlijk bovenop gekomen, maar de laatste tijd zagen we allemaal, dat hij toch
met een afnemende gezondheid had te kampen.
Op de barbecue voor de medewerkers en surveillanten was hij nog aanwezig. Een
aantal van ons heeft met hem kunnen spreken. Wij realiseerden ons allen wat voor grote
krachtsinspanning het voor hem was. We voelden het afscheid in zijn bezoek. Het viel
hem zwaar, want het museum was zijn trots. Wij hadden het immers aan zijn zorg
toevertrouwd. Vooral tijdens de verbouwing hebben we hem leren kennen als een
doorzetter en als een leider van de vrijwilligers, die ondersteuning verleenden. Ook 's
nachts, als het alarm afging, was hij paraat.
Als adviseur van het Stichtingsbestuur en als bestuurslid van de Vereniging van
Vrienden hebben wij zijn grote betrokkenheid leren kennen. Wij zullen Dirk als mens en
als werker moeten missen. Wel zullen we aan hem een hele goede herinnering
overhouden. Hij stond immers voor zijn zaak.
Anneke en de kinderen wensen we veel sterkte toe bij het verwerken van dit grote
verlies.Wij gaan er vanuit, dat zij in ons midden blijven in de "museum-gemeenschap".
21 september 2000 Namens de stichting "Den Huygen Dijck"
Steven Yperlaan
3
