Wie heeft de sleutel...?
Nieuws van de Stichting "Den Huygen Dijck"
Op moment van dit schrijven hebben we de
verbouwing en de vrijwilligers barbeque
met daaraan gekoppeld de voorlopige
opening tot half november achter de rug.
Alle vrijwilligers die op de barbeque zijn
geweest hebben natuurlijk reeds met eigen
ogen kunnen zien wat er vanaf februari j.l.
allemaal is veranderd. Voor allen echter, die
nog niet in de gelegenheid zijn geweest, is
het museum dus nog tot half november
geopend om het resultaat te aanschouwen,
hen resultaat waar we best trots op mogen
zijn Begonnen we in 1979 op zeer kleine
schaal in de voormalige bestuurskamer van
het Polderbestuur. Inmiddels zijn we, via
het in eigendom verkrijgen van het pand in
1994, in bet bezit van een piekfijn
onderhouden museum. Het voert hier te ver
om alle uitgevoerde werkzaamheden op te
noemen maar de meest in het oog
springende zijn toch wel de nieuwe vloeren
en vloerverwarming in zowel de
pompruimte alsmede de vriendenkamcr, in
het gehele pand nieuwe plafonds, een
nieuwe ketel, een vergaderruimte en
compleet ingericht kantoor op de eerste
verdieping boven de westelijke pomp en
niet te vergeten de nieuwe electriciteïts- en
geluidsinstallatie. U vraagt zich nu
misschien af, wat is de vriendenkamer"
Welnu dat is de voormalige Opslagruimte
aan de westzijde van het pand. Dankzij een
gift van de vrienden werd het mogelijk om
deze ruimte geheel aan te kleden in een stijl
die bij de rest van-het "museum past, dus
vandaar de naam vriendenkamer
Hiervoor onze hartelijke dank. Om dit ook
voor de toekomst vast te leggen zal de
toegangsdeur nog worden voorzien van een
naambordje, u raadt het al "vriendenkamer"
U zult begrijpen dat met al deze
aanpassingen ook de nodige investeringen
gemoeid waren. Dankzij de tijd die met
name onze onderhoudsvrijwilligers, te
welen, de lieren D. Dobber, H. Spaan, G.
van der Klooster, D. Doets en H. Blauw,
alsmede de stichtingsbestuursleden S.
Yperlaan, N. Bot en S. van Bakel er het
afgelopen half jaar in hebben
geinvesleerd is de gehele verbouwing
binnen budget uitgevoerd. Mede hierdoor
maar ook door een flinke gemeentelijke
subsidie is het financieel een haalbare
kaart gebleken om veel van onze plannen
in één keer uit te voeren. Inmiddels
ontdekken we bij de ingebruikname toch
alweer zaken die nog de nodige aandacht
cq aanpassingen vereisen. Bijvoorbeeld
een goede bestrating vanaf de zijuitgang
westzijde tot aan het bestraatte gedeelte
aan de zuidkant en aanleg van een goed te
onderhouden tuin.
Inmiddels zijn er ook ongeveer 10
huwelijken gesloten. De bruid en de
bruidegom alsmede de naaste familie en
de getuigen kunnen hierbij gebruik maken
van de oorspronkelijke stoelen van het
voormalige polderbestuur. Bij de
verhuizing van het Waterschap vanuit
Warmenhuizcn naar Heerhugowaard zijn
deze namelijk geschonken aan het
museum. Een aanwinst waar we heel blij
mee zijn. Er wordt momenteel gewerkt
aan een eerste vorm van een huishoudelijk
regeiement waarin zoveel mogelijk van de
de dagelijkse gang van zaken zal worden
vastgelegd en waarin de bevindingen
opgedaan tijdens deze eerste huwelijken,
verwerkt zullen worden. Zo is onder
andere gebleken dat de parkeerruimte,
zeker als er meerdere huwelijken achter
elkaar plaatsvinden niet toereikend is en
derhalve dient te worden uitgebreid.
Aangezien het trouwen een gemeentelijke
aangelegenheid is en de stichting alleen
zeggenschap heeft over het pand zal de
gerneente hierover in overleg moeten
(réden met het Waterschap. Om onze
belangen te beschermen zal er wel te allen
tijde overleg met de stichting worden
gepleegd.
Als laatste valt er nog te melden dat het
museum inmiddels een "voorlopige status"
heeft verkregen in het kader van de
museumregistratie. Deze registratie is
nodig om ook in de toekomst voor allerlei
subsidies en dergelijke in aanmerking te
komen. U ziet het, ondanks dat het
museum het afgelopen seizoen voor lange
tijd gesloten is gebleven is er deze keer
vooral achter de schermen keihard gewerkt
om ons museum voor de volgende eeuw
klaar te stomen. Dat het er klaar voor is dat
is wel zeker en u zult er het komende
seizoen nog veel van zien en horen. Er
wordt inmiddels al weer hard gewerkt aan
de tentoonstelling voor het jaar 2000 die
als werktitel "water" mee heeft gekregen.
Kortom zeer veel om op terug te zien, maar
zeker zoveel om naar uit te kijken. Wij
wensen u dan ook een fijn eind van dit
millennium en hopen u en uw vrienden en
kennissen in grote getalen in ons museum
te mogen begroeten in het jaar 2000.
Namens het bestuur Stichting "Den Huygen
Dijck"
sssjggr
Afscheid
Co
Wagenaar
Co Wagenaar, de"sleutelman", bracht jaren
de sleutel van 't museum naar de
surveillant van die dag. Co stopt ermee, de
jaren gaan tellen, maar de herinneringen
blijven. Co was als man van het eerste uur
ook zélf surveillant, en wil graag nog wel
wat vertellen.
Je moet de mensen vooral laten praten en
vertellen, ze kaarten laten zien en ze wijzen
op al de hen bekende plekken, laat mensen
foto's zien en 't verhaal erbij komt vanzelf
los. Verenigingen, families, reünies,
groepen die steeds luider het museum ver
en herkennen. Schoolklassen moet je
daarentegen zelf goed voorbereid te woord
staan, en op elke vraag direct ingaan, want
ze zijn snel afgeleid. Hoe jonger hoe
eerder. Zo kwam eens een kleuterklas, ja,
wat nu? Co was erg mazzel, dat Cor
Zonneveld, de gemaal-machinist, ter
plekke aan het werk was en vroeg hem de
kroosmachine aan te zetten, 'n Gouden
greep, want de kindertjes raakten er niet op
uitgekeken, 't Blijft trouwens verrassend
wat middelbare tuinbouw- en technische
scholieren al dan niet herkennen van de
vele uitgestalde gereedschappen in de
"timmermanswerkplaats" van het museum.
"Zeker van 'n klompenmaker!", of zo.
Maar er zijn ook schoolkinderen die voor
een scriptie aandachtig nauwkeurige
vragen stellen, en die komen soms 's
zondags terug met Pa en Ma. Kijk, dat doet
je dan wel erg goed.
Vervolg pag. 7
2
v V," v Vjgf
3
