Regen
De regen valt omleig, met grof geweld,
de tuinder loit te bed, maar hai is wakker
en denkt allien maar an z'n land, z'n akker,
hai voelt het: deuze swere bui kost geld.
Z'n kool, z'n eerappele: ze stonde best,
toen kwam de regen...en een wekie later
zat 't leige land tot an z'n nek vol water
en deuze swere bui die doet de rest.
Hoe kregt ie straks z'n tulpe d'r uit?
Dat wordt verskrikkelijk martele en prieke,
z'n eerappele verzuipe en verzieke
met straks nag slechte proize tot besluit.
Het is bar dat deuze bui juist hullie trof,
hai leit er van te draaien en te zweiten...
moet ie nou zo z'n boel bedurve leite?
Maar den, om voif uur zakt ie effies of.
De are ochend koikt z'n vrouw hem an
en loit d'r arm heel effies om z'n skouwer,
ze weet wat of ie voele moet as bouwer,
ze weet er deur de jare alles van
en heb verskrikkelijk te doen met heur die man
die weer wat groizer worren is en effies ouwer.
Siem de Haan
