Broekerhaven was economisch centrum
November 2021
32
Bij Broekhorn stond aan de overzijde van de Westdijk aan de Oosterdijk het café
De Overhaal'. De Oosterdijk ging richting Broek op Langedijk over in de Sluiskade.
Boven de deur van het café op de foto staat C. Krap, verlof'. Het jongetje links is
Jan Schuuring. De anderen zijn waarschijnlijk de bewoners. Krap overleed in 1919.
Arie Goudsblom nam het over. Hij hield er een pluimveehouderij. Bij de verbreding
van de ringvaart in 1941 werd de boerderij gesloopt. De broers Arie en Jacob Goudsblom
vertrokken naar Heerhugowaard waar zij de pluimveehouderij voortzetten.
sloten de gemeenten
hugowaard om gezamenlijk de brug
schaffen en zo een einde te maken aan de tolheffing. De
brug werd verbreed en geschikt gemaakt voor autover
keer.
zou de situatie aan de Broekhorn
er nu mogelijk geheel anders heb
ben uitgezien.
De bijdrage die Blom vroeg, was
voor de gemeente Broek te hoog.
Klaas van der Molen, alert gewor
den door de plannen van Blom,
zag zijn tolbrug in gevaar komen
en kwam snel met Broek tot over
eenstemming. Klaas zou alles be
talen, want hij was een vermogend
man. Op zijn kosten kwam er een
brede rijbrug en een grote toe
gangsweg tot de Dijk. Het kostte
de gemeente niets, als Klaas maar
het recht van tolheffing behield.
En zo gebeurde het dat in 1905 een
bericht in de Schager Courant ver
scheen over de verkoop van een
koffiehuis met overzetveer over de
ringvaart te Broekhorn behorende
tot de nalatenschap van de heer J.
Blom. Uiteindelijk werd in 1941
door de verbreding van de ring
vaart het koffiehuis gesloopt. Met
het toenemende gemotoriseerde
wegverkeer werd de tolbrug van
Klaas van der Molen een steeds
grotere belemmering. In 1916 be
van Broek op Langedijk en Heer-
en de weg aan te
Wachttijden voor het pontje aan de Broekerhoek ontston
den. Naast het boeren had hij een jagerij. Hij verhuurde
paarden die gebruikt werden om de schuiten via het jaag
pad van en naar Alkmaar te trekken. Het jaagpad lag op
de dijk aan de Waardse kant, dus vanuit Broek gezien aan
de overkant. Klaas wilde in 1879 een houten brug bou
wen vanaf zijn land over de ringvaart naar de Westdijk
van Heerhugowaard (iets noordelijker van de huidige
Broekhornerbrug). Dan hoefde hij zijn paarden niet meer
per boot naar de overkant te brengen en het voetverkeer
aan de Broekhorn mocht van zijn brug gebruik maken.
De brug kwam wel uit op zijn eigen pad dat vandaar over
het Buitenland liep langs zijn boerderij naar de Dijk van
Broek. Het moest van hem wel een tolbrug worden. De
kosten van de bouw van de brug moesten er tenslotte uit.
De gemeente Broek op Langedijk zag wel wat in dit par
ticuliere initiatief. Klaas kreeg toestemming, als het maar
een rijbrug werd, niet slechts een voetbrug en met een
brede toegangsweg.
Jan Blom van het koffiehuis aan de Oosterdijk zag de bui
al hangen. Als dit doorging, kon hij zijn nering bij Broek-
horn wel vergeten. Hij stelde voor om een verharde weg
aan te leggen vanaf zijn koffiehuis op de Oosterdijk naar
de Spieringbuurt. Ook zou hij zorgen voor een rijbrug
over de ringvaart tegenover de Waardse Stationsweg,
maar hij verlangde daarvoor wel van de gemeente een
jaarlijkse bijdrage van driehonderd gulden en het recht
om tol te heffen. Had hij maar niet zoveel gevraagd, dan
Groenteveilingen
De prijs voor de tuinbouwproducten werd lange tijd
bepaald door de schipper die de handel naar de steden
bracht en daar verkocht. Op een dag in 1887 ging dit
anders. De bloemkool werd door een tuinder uit Broek
aan verschillende schippers aangeboden en per afslag
verkocht tegen de hoogste prijs. Het veilen van tuin
bouwproducten was begonnen. Toch heeft het nog jaren
geduurd voordat het veilen van groenten algemeen geac
cepteerd werd. Maar tegen het einde van de negentien
de eeuw was de veilingplaats in Broek het belangrijkste
centrum van de groentehandel geworden. Er ontstonden
ook veilingen in o.a. Warmenhuizen, Noord-Scharwoude
(Gorterdiepje en wat later Papemersloot) en bij het sta
tion in het noorden van Heerhugowaard. De Langedij-
ker tuinbouwers konden met hun schuiten gemakkelijk
naar de veiling in Broek varen, maar voor hen die verder
woonden was de afstand een grote belemmering. Daar
door ontstonden er lokale veilingen die wel voor kortere
vaartijden zorgden, maar ook het aantal handelaren zeer
verspreidde.
t-.
