D
te
e hfo
JnooinmaaK
Martin Wagenaar
Op het moment dat in de Prinses Irenestraat in Broek
op Langedijk zich de eerste signalen van een nieuwe
lente voordeden, sloeg de onrust bij ons in huis toe.
Moeder begon te praten over de grote voorjaarsschoon
maak en dat bracht voor ons kinderen de nodige onrust.
Slaapkamers
Van de vier slaapkamers die wij boven hadden waren
er drie in gebruik en de vierde was logeerkamer. Hoe
wel we zelden of nooit logees hadden was deze kamer
altijd als eerste aan de beurt om onder handen genomen
te worden. De schoonmaak kwam bovenop het reguliere
huishoudelijke werk. Dit hield in dat als wij tussen de
middag uit school kwamen om warm te eten, wij achter
in de tuin de kapokken matrassen van het logeerbed op
de houten keukentrap in het grasveld zagen liggen. Moe
der troffen we met bezweet hoofd achter de pannen in
de keuken aan. Mijn broer en ik kregen in de keuken de
spullen mee om in de kamer de tafel te dekken en na het
eten moest eenieder weer wat mee naar achter nemen,
want je liep nooit met lege handen. Mijn broer, vijf jaar
ouder, kreeg in de keuken de mattenklopper in zijn han
den gedrukt om de twee matrassen van het logeerbed uit
te kloppen en moest moeder, die ondertussen had afge
wassen, helpen om de matrassen weer naar boven te til
len. De gordijnen, de vitrage en het beddengoed hingen
op dat moment nog aan de lijn. Wij kregen dan vrijaf om
naar school te gaan. 's Middags uit school leek de rust in
huis weer te zijn teruggekeerd. Met de schoonmaak werd
altijd op dinsdag begonnen, want maandag werd besteed
aan de was.
Kano's
Als het weer een beetje meezat dan troffen wij het niet,
want dan werd op woensdag begonnen met de slaapka
mer van de ouders en die leek altijd wel het smerigst te
zijn, maar dat gevoel kan ik ook overgehouden hebben
aan het feit dat wij op woensdagmiddag vrij van school
waren en het hele middagritueel van de schoonmaak van
nabij meemaakten.
Links op de foto het herbouwde bollengebouw en rechts
de bakkerij en lunchroom van Weder, nu 't Bakkershuys
Tegen de tijd dat moeder klaar was, kreeg mijn broer geld
mee om bij de bakker drie kano's te kopen voor bij de kof-
he, want dat was wel het positieve aan die schoonmaak;
Als je kamer was gedaan dan hoorde je te trakteren. Mijn
vader ontliep ieder jaar de schoonmaakstress die over
ons huis kwam. Hij zat op zee en was in die periode ook
vaak langer van huis, omdat rond die tijd de Oostzee en
de Botnische Golf in dat jaargetijde nog dichtgevroren
waren en zij met hun coaster op de Middellandse Zee
voeren. De kano's moesten worden gekocht bij bakker
Weder bij de veilingbrug in Broek.
Onderweg naar bakker Weder passeerde je vanuit de
Irenestraat als eerste bakker Koolaard op de Dijk.
Tweede pand rechts is de winkel van C. van der Poll,
daarnaast zichtbaar bij de pijl de winkel van bakker Koolaard.
(thans Dijk 124) Tussen Koolaard en Van der Poll staat nog
een huis (niet zichtbaar) van de familie Koedijk.
Naast Koolaard slager Van 't Riet en op de achtergrond de
manufacturenzaak van P.C. Goodijk (thans de Uitvalsweg).
Iets verder op de Dorpsstraat kwam je langs bakker
Vreeken. Er waren volgens mijn moeder in Broek geen
betere kano's dan die van Weder, maar ik twijfelde er ern
stig aan of zij bij die andere bakkers wel eens kano's had
gekocht.
School
Broekers waren en zijn in mijn ogen een raar volkje (ik
ben er zelf één!). Er waren leeftijdsgenoten van mij die
van hun ouders niet met mij mochten spelen, omdat ik
"aars" was. In het normale schoolse leven had het wel
zo zijn voordeel, want wij hoefden nooit verder dan de
Hervormde kerk om op de Staatse school te komen en die
"aren" moesten altijd nog een stief eindje verder om op
de Van Arkelschool te komen. Met de Brandsmaatjes had
ik helemaal te doen, want die moesten op de fiets hele
maal tot de katholieke kerk in Noord-Scharwoude fietsen
voor ze op school waren. Tegen de tijd dat de Openbare
Lagere School ging verhuizen naar het Oxhoofdpad zat
18
November 2020
