Cees Zijp, Langedijker soldaat in de tropen
tgtogR
Aanpassen en doorgaan
Praten over die ervaringen in dat verre
land ging daarom niet. De reactie werd:
aanpassen en gewoon doen, de mensen
wisten toch niet waar je het over had. Aan
de buitenkant zag je niets aan die terug
gekeerde soldaten die eigenlijk erg veran
derd waren. Herinneringen zitten immers
in je hoofd en pas door een bepaalde om
standigheid komen ze soms weer terug.
Verder blijven ze in je hoofd opgeborgen.
Bovendien moet er gewerkt worden en
Cees doet dat weer in de zaak van zijn
vader met de brandstoffen: steenkool, pe
troleum en olie.
Dat wordt echter allemaal overbodig in
de jaren 60 door de gasvondsten in Gro
ningen. Wel geeft dit een kans om iets
nieuws te gaan doen, hij wilde toch altijd
graag garagehouder worden? Voorzichtig eerst beginnen
met een wasserette voor auto's. Toen dat goed liep, kwam
er een betere en een tankstation en de altijd zo graag
gewilde garage. Hij haalt na zijn 40e nog het monteursdi
ploma en het werk neemt hem behoorlijk in beslag. Toch
blijven de belevenissen uit Nederlands-Indië sluimerend
een rol spelen. Vooral de gesneuvelde Langedijkers in
Nederlands-Indië houden hem bezig. Maar ook hoe het
met zijn neef Martinus Zijp was afgelopen. Hij gaat over
tot actie.
Actie voor gesneuvelde Langedijkers na de Tweede
Wereldoorlog
Ruim 100 Langedijkers hebben in Nederlands-Indië ge
diend na de Tweede Wereldoorlog. Na de overdracht aan
Indonesië, eind december 1949, kan de balans
worden opgemaakt: er zijn vijf gesneuvelden
die allen hun graf in Indonesië hebben.
Twee nieuwe stenen bij De Stier, links voor Korea
en rechts voor Nederlands-Indië
veroordeeld als de agressor. Tijdens hevige gevechten
was hij daar gesneuveld op 1 juni 1951.
Na veel inspanning en overleg met de gemeente krijgt
Cees tenslotte alle medewerking. Er komen voor Korea
en Nederlands-Indië twee mooie gedenkstenen bij De
Stier die op 19 december 1998 worden onthuld. Na een
bijeenkomst in Concordia, waar kameraden van Marti-
nus Zijp voor het eerst over hem spreken, gaat het gezel
schap naar het nu complete monument.
Op 4 augustus 1999 is er zelfs apart nog een officieel ere
saluut van oud-kameraden van Martinus Zijp, die hem
op die wijze gedenken. Voortaan worden bij de jaarlijkse
dodenherdenking op 4 mei alle slachtoffers herdacht.
Is dat een reden dat er minder belangstelling
voor is dan de slachtoffers uit de Tweede We
reldoorlog? Die staan op het monument De
Stier, maar zouden deze vijf er eigenlijk ook
niet bij moeten staan? Zij hebben hun land
toch gediend? Cees zoekt contact met het ge
meentebestuur en voert veel overleg om dit
voor elkaar te krijgen. Hij vindt ook dat wie
in Korea gesneuveld is tijdens de Koreaanse
Oorlog (1950-1953) erbij hoort. Dat is er maar
eentje geweest, Martinus Zijp, inderdaad de al
eerder genoemde neef van Cees die gelijk met
hem in Nederlands-Indië zat. Die ging als vrij
williger naar Korea en was onderdeel van de
strijdmacht van de Verenigde Naties. Die had
den een internationaal leger samengesteld tegen
Noord-Korea dat door de Veiligheidsraad was
Bloemen leggen na plaatsing nieuwe stenen voor
slachtoffers Korea en Nederlands-Indië,
v.l.n.r. Jb Smit - D. Schoon - Cees Zijp
28
Oktober 2019
ris «na?»-*"»
lOTUi
|A<01
piBl
