Cees Zijp, Langedijker soldaat in de tropen
In oktober 1948 ligt het schip 'Zuiderkruis' klaar waar
1400 mannen in vervoerd gaan worden, de warmte te
gemoet van de tropen. Het was een zogenaamd Victo-
ry-schip voor troepentransport, dat is een schip met grote
ruimtes dat vooral bedoeld is om er troepen in te ver
voeren. Cees: "Er waren stapelbedden 5 hoog waar het in een
bedompte atmosfeer amper uit te houden was. In het voorschip
was er een ruimte voor wat vertier waar je ook kon zitten. In
een roulatiesysteem konden groepen daar een tijdje verblijven.
We wisten totaal niet wat ons te wachten stond, ze zeiden niks,
alleen dat Indië in gevaar was. We zouden daar wel horen wat
we precies moesten doen."
De hele overtocht duurt ongeveer een maand. Hoe lang
ze daar moeten blijven is onbekend, niemand weet welke
ontwikkelingen er komen. De normale diensttijd is voor
een dienstplichtige anderhalf jaar, maar langer zal het
toch hopelijk niet gaan duren.
Gestationeerd op Java
Aangekomen in Nederlands-Indië blijkt zijn standplaats
de plaats Garoet op Java te zijn. Dat lijkt in niets op wat
hij gewend is in Langedijk. Het is er warm (30-35 °C),
bergachtig, er zijn nauwelijks wegen en bruggen en het is
er constant gevaarlijk door de oorlogssituatie. Java is ook
ruim drie keer zo groot als Nederland, dus reizen in zo'n
groot gebied duurt ook altijd veel langer.
Daar moet dus bewaking bij. Dat geldt zeker ook voor
hun kampement, waar op elke hoek in een vierkant een
geschutskoepel is geplaatst. Vooral 's nachts zijn de te
genstanders actief die een guerrilla-oorlog voeren. Die
sluipen 's nachts onder dekking van de donkere nacht
door het hoge gras naar het kamp. Schieten op wat be
weegt om ze uit te kunnen schakelen vraagt voortdurend
dat je paraat bent.
■de af
staand v.l.n.r.: Martinus Zijp Kz. en Dirk Zijp Dz.
Zittend v.l.n.r.: Kees Dekker en Cees Zijp
Nederlands-Indië, met de oude benaming van de eilanden
Cees ziet dat de bruggen die zij als genietroepen bouwen
de volgende dag vaak weer zijn vernield.
Brug rechts is vernield, links wordt daarom maar
weer een nieuwe gebouwd
Niet de enige Zijp
Ondanks alle gevaren
is hij nooit gewond
geraakt en dat geldt
ook voor de andere
Zijp-en. Hij is name
lijk niet de enige Zijp
in Nederlands-Indië,
er zitten ook de twee
neven Martinus en
Dirk Zijp. Bovendien
zit zijn aanstaande
zwager Kees Dek
ker (verkering met
zus van Cees Zijp) er
ook nog. Van hen is
Martinus Zijp degene
die zich als vrijwilli
ger heeft opgegeven.
Cees kan zich herin-
Cees in de Bren-put op wacht, bij het neren dat ze samen
kamp in Garoet; Bren(gun) is een een keer aan het aard-
automatisch wapen appelen rooien waren
in de Bleekmeer en
dat Martinus dat werk verschrikkelijk vond. Dat vond hij
geen leven en dan leek hem een leven als soldaat heel wat
aantrekkelijker. Hij doet de parachutisten- en comman
do-opleiding en voelt zich goed thuis in het leger. Later
in dit verhaal zal hij weer ter sprake komen.
26
Oktober 2019
:Cju!/vecL
