De winter van 1962 -1963
De 'Koude Oorlog' was volop aan de gang:
1. In 1961-'62 had je nog de affaire Nieuw Guinea. Dienst
plichtige militairen werden daar naar toegestuurd.
Verschillende jongens zijn er ook gesneuveld! De Ne
derlandse regering stond geheel alleen om het eiland
te behouden, maar werd uiteindelijk gedwongen om
Nieuw Guinea over te dragen aan Indonesië. Ik voet
balde toen in het 2e elftal van DTS. Twee spelers uit
mijn elftal trof het lot dat zij zouden moeten worden
uitgezonden. Een ervan weigerde dat, deserteerde en
verdween plots naar het communistische Oost-Ber-
lijn. Zijn omgeving (C.P.N.) steunde de dekolonisatie
en dienstweigeraars en stond sympathiek tegenover
Moskou en de D.D.R., was anti NATO, EEG enzo
voort. Vanuit dat standpunt begrijpelijk. Frans Aarts,
actief Langedijker politicus en journalist van de com
munistische krant De Waarheid, heeft daar nog een rol
in gespeeld. Bij verstek werd hij veroordeeld en na de
verjaring van zijn straf kon hij pas weer terugkomen.
Ondertussen was toen ook de Berlijnse muur gevallen.
2. Er heerste een vrijheidsoorlog in Cuba. Door Castro
werd er een communistische staat gesticht onder de
neus van de U.S.A. Dat was een doorn in hun oog,
want ondertussen was de U.S.A. ook al actief in Viet
nam in zijn strijd tegen het communisme.
3. Cubaanse ballingen pleegden in 1961 vanuit de U.S.A.
een invasie op Cuba wat mislukte. (Het Varkens
baai-incident).
4. Rusland begon zich ermee te bemoeien en plaatste ra
ketten op Cuba. Onder grote druk van de U.S.A. wer
den deze weggehaald.
5. In de jaren 60 kregen we de Berlijnse muur vanwaar
president John F. Kennedy Oost-Duitsland op 26 juni
1963 toeriep met de legendarisch woorden: "Ich bin
ein Berliner"! Overigens is later dat jaar Kennedy op
23 november 1963 bij een aanslag in Dallas vermoord.
Bij de parate troepen reageerde de NATO op elk incident
met verhoogde paraatheid. Tot twee maal toe werd de
diensttijd bij elk incident met 2 maanden verlengd, om
na enige tijd ook weer te worden teruggedraaid. Het was
spannend en onvoorspelbaar. Bij mijn afzwaaien was dit
uiteindelijk weer teruggebracht naar de oorspronkelijke
18 maanden.
Opeens die strenge winter van 1962-1963
Bij mijn aankomst in Duitsland was de winter daar al
ingevallen. Het was er bitterkoud met veel sneeuw en
felle vorst. Wachtlopen was voor iedereen een zware be
proeving. Aanvankelijk dacht je dat het hoorde bij een
landklimaat, maar al snel kwamen vanuit Nederland de
berichten dat het ook daar streng was gaan vriezen. Het
werd een barre winter. Het was zo erg dat er zelfs auto's
reden over het IJsselmeer van Enkhuizen naar Stavoren.
Onderweg kon je daar ook nog tanken. In dienst hadden
wij ook tv zodat je het nieuws goed kon volgen.
Dat was luxueus, want thuis hadden wij toen nog geen
tv. Je keek bij de buren! In januari 1963 werd er een Elf
stedentocht georganiseerd en gewonnen door Reinier
Paping. Deze tocht staat in de geschiedenis bekend als
'De barre tocht van 1963'.
Tijdens verlof het ijs op
Bij mijn eerste verlof thuis heb ik natuurlijk ook een ritje
gemaakt over het ijs in het Geestmerambacht in de auto
van mijn ouders. Mijn vader reed toen met een Opel
Olympia (occasion van Niek Hoogeboom). In het dorp
waren er op een paar woonerven op- en afritten gemaakt
waar je met de auto gemakkelijk op het ijs kon komen.
De auto van
mijn vader op
het ijs van de
Voorburggracht
voor Bardewiel.
Het bruggetje
verbindt het
eiland (links)
met twee
boerderijen, die
bewoond waren
door Droog (een
handelaar in vastgoed) en Pietje Kos (tuinder). Via het padje
(rechts) tussen de woonhuizen van groenteboer Arie Visser en
de weduwe mevrouw Vis kwam je uit op de Dorpsstraat voor
de boerderij van Cees Langedijk. Op deze foto kijk je tegen het
achtererf van Arie Stoop (boerderij met dakkapel) en daarnaast
het halve woonhuis van Piet Stoop. Opvallend is de partij
witte was die in de vrieskou te drogen hangt. Dat was toen
heel gebruikelijk.
De auto op de foto's staat op het huidige kruispunt van
de Kasteelstraat met de Voorburggracht. De Midden-
koogweg naar het Waarland bestond toen al, maar de
boerderij van Abraham Hart en de smederij van Jan Mul
der waren nog niet verdwenen en zelfs misschien nog
bewoond.
Middenkoogweg
'udkarshe.
Een uitsnede van een stafkaart (uitgave 1961 schaal 1:25.000)
met de omgeving van Bardewiel en de kerk (PK).
Son en Breugel, mei 2018.
12
Oktober 2018