Dak van koelhuis
stort in: 1 dode
Groot voetbaltalent Aad Leek jong verongelukt
Ongetwijfeld heeft hij dan het voordeel dat hij zo atletisch
is. Hij blijft jarenlang bij Henselmans, maar In 1962 stapt
hij over naar de firma Giltjes uit Broek op Langedijk. Dat
verdient meer, hij gaat van f 80 naarf 90 schoon per week,
maar het werk is wel in Rotterdam. Giltjes heeft daar de
bouw van koelhuizen aangenomen. Nu wordt zijn werk-
ritme: maandagochtend vroeg weg, vrijdagavond weer
thuis en slapen bovenin de kantine daar. Gerard Enge-
ringh ziet dat niet zitten, die is inmiddels getrouwd, maar
Aad is nog niet gebonden en doet het wel.
Aad bovenop de werkhal van 'Komen en Kuin' in
Noord-Scharwoude, maart 1960
Het fatale ongeluk
Donderdagochtend, 26 april 1962, wordt er ook aan die
koelhuizen gewerkt. Er wordt een dak gemaakt van een
staalconstructie waarin betonnen platen van 140 kilo
worden geplaatst. Een maand eerder is in Pernis een der
gelijke constructie al eens in elkaar gezakt. Dat kan een
keer gebeuren, zal de overheersende gedachte wel zijn
geweest. Zoiets gebeurt toch niet zomaar nog een keer?
Er staan 4 bouwvakkers op het dak die bezig zijn met de
montage. Om 9 uur die ochtend komt het bewijs dat ook
deze constructie echt niet deugt. Het dak stort in en de
4 arbeiders vallen 7 meter omlaag. Twee zijn er gewond,
een mankeert bijna niets en de vierde overlijdt ter plaatse.
Dat is Aad Leek, beklemd geraakt tussen de spanten en
de betonnen platen.
Foto in
Het Vrije Volk,
26 april 1962
Rampbericht bereikt Langedijk
Marian (1948) is die ochtend naar haar oudere zus Annie
(1933) in Zijdewind gefietst. Annie is in verwachting en
ze gaat voor de gezelligheid naar haar toe. Toevallig staat
Annie op het punt om juist naar haar moeder te gaan en
ze besluiten samen terug te fietsen naar Noord-Schar
woude. Als ze bij het huis in de Frederik Hendrikstraat in
Noord- Scharwoude aankomen, zijn de gordijnen merk
waardig genoeg dicht. Er staan ook allerlei mensen bui
ten en er is duidelijk een onrustige sfeer. Moeder komt
naar buiten en zegt tegen Annie "hou jij je maar rustig",
denkend aan haar zwangerschap. Dan horen ze wat er
aan de hand is.
Atie (1944) helpt die ochtend bij iemand in de huishou
ding in Zuid-Scharwoude. Tegen twaalven krijgt ze daar
te horen dat ze meteen naar huis moet gaan "want er is iets
gebeurd bij jullie thuis". Fietsend langs de R.K.-kerk hoort
ze de doodsklok. Het is de vaste gewoonte dat die om
12 uur geluid wordt als er iemand is overleden. Het is
een ander geluid dan de gewone klanken en katholieken
herkennen dat meteen. Op de een of andere manier krijgt
Atie daar een vreemd gevoel over en fietst snel door. Zo
dra ze de Frederik Hendrikstraat inrijdt, geeft een jon
getje in de straat meteen al de nodige duidelijkheid: "er
is er eentje dood bij jullie". Thuis ziet ze de ontredderde
toestand en hoort precies wat er aan de hand is.
Geweldig is de steun van veel buren aan de familie Leek.
Ze proberen met al hun warmte zo goed mogelijk te helpen
in deze eerste periode na de schok van het bericht. Opeens
moet er natuurlijk snel van alles geregeld worden rondom
de komende uitvaart. Dezelfde dag gaan de ouders met
enkele kinderen en vrienden met een busje naar Rotter
dam, waar Aad naar het Dijkzigtziekenhuis is gebracht.
Ze willen hem zien. Daarna wordt hij thuisgebracht, waar
elke avond om 20.00 uur het bij de katholieken gebruike
lijke rozenkransbidden begint. Velen komen dat aan huis
doen, ook sportvrienden van andere clubs.
Alle wedstrijden van LSVV worden afgelast voor het
komende weekend. Het vorige weekend had hij nog
gescoord voor zijn club. Nu is de club in diepe rouw en
heeft niemand zin in een wedstrijd.
Landelijk nieuws
Het nieuws van het ongeluk wordt door kranten snel op
gepakt en bereikt door zijn ernst ook de landelijke kran
ten. De middagkranten publiceren het dezelfde dag nog,
andere kranten doen dat de volgende dag. De foto's van
de enorme ravage laten zien, dat je alleen met veel geluk
zo'n ongeval kunt overleven. Dat geluk had Aad Leek in
die paar seconden van het instorten niet.
Het Vrije Volk,
26 april 1962, kop
van het artikel
12
Oktober 2016
